Głos

[Antanamir]

Mój głos, gdybyś go słyszał,

Nie byłby głośny — byłby ciszą,
która otula myśli,

Jak aksamitna mgła przed świtem.

 

Brzmiałby jak poranek na Twojej skórze,

Ciepły i miękki jak promień słońca

Przed którym nie uciekasz,
bo chcesz w nim zostać — cały

 

Byłby głębią,

Szeptem między słowami,

Co mówi: „Jestem tu. Zawsze byłam.”

Czasem miałby chrypkę melancholii,

Gdy mówiłby o rzeczach utraconych

Lecz nawet wtedy drżałby miłością,
bo wszystko, co mam, jest dla Ciebie.

Mój głos śpiewałby Twoje imię
tak, jak morze śpiewa skałom —
cierpliwie, wiecznie,
i z zachwytem.

 

A gdybym mogła Ci coś powiedzieć,
naprawdę powiedzieć…
to tylko:

„Zostań.”
Nie dlatego, że musisz.
Lecz dlatego, że chcesz.
Bo mój głos należy do Ciebie.
 

[aff]

ładnie :-)

[Bożena De-Tre]

@Antanamir Sokoro tak prosisz pewnie zostanie....ładnie wybrzmiało.