Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

Zegar tyka i tyka wszystko mi z oczu znika.

Z miejsca szczęścia i chwał muszę iść tam gdzie będę sam.

Za dużo pracuje i wysiłku wkładam, a dla nich nigdy się nie nadam. 

Jak chomik ciągle biegam w kółko, a rząd trójek w dzienniku stoi równiutko.

W tabelach przeciętny jestem lecz poza nimi sięgam wysoko jak najęty.

Pod kołdrą znajduje odetchenie, gdzie czytam Kafkowskie brzemię. 

Pod osłoną nocy wylewam swe żale na papier, i działa to jak niedoświadczony saper.

Jednak gdy później w spokoju słowa me czytam, odległe rozdziały życia z uśmiechem zamykam.

Ludzi miernych ciągle spotykam i w tej samej dziurze dzięki nim utykam.

Krzyczę, wołam lecz nikt mnie nie słucha, droga przede mną kręta i długa. 

Opublikowano

@Nikodem 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nikodemie, saper myli się tylko raz,

znasz chyba to powiedzenie. Domyślam się, że jesteś bardzo młody, co oczywiście

nie dyskwalifikuje Cię do pisania, sam wiek nie ma tutaj nic do rzeczy. Zgaduję, że masz  ciągoty do poezji, czytuję to, co piszesz i mam taką radę.

Polecam Ci czytanie. Jeśli będziesz dużo czytał, nabędziesz wiedzy i wprawy (jak ten saper, o którym piszesz), nie polegniesz  wskutek braku doświadczenia, nie będziesz robił błędów stylistycznych ani ortograficznych, zauważysz, że wiersz ma zwrotki czyli formę, nie tylko rymy, że rymy nie muszą być dokładne, czyli jakie?. Jeśli chcesz pisać wiersze, czytaj wiersze innych, nie muszą to być nasze, może uznanych, drukowanych poetów, czytaj komentarze pod wierszami, można się z nich dużo nauczyć, możesz zapytać co i jak?

Czytaj w necie o tym jak napisać wiersz, co powinien zawierać wiersz, o czym pisać, jakie są rodzaje wiersza, co to są środki poetyckie i stylistyczne itp.

Wiersz, nie jest tylko tym, co uleje Ci się z pióra. Do tego trzeba dołożyć wiedzę, pomysł, pracę, no i talent.

Odważyłam się napisać, zostawić Ci kilka słów, mam nadzieję, że niczym Cię nie uraziłam, życzę powodzenia :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
    • Dużo ciekawych myśli, ale konstrukcja wiersza chaotyczna i nie sądzę, aby ta niedbałość była pozorna lub celowa.  Początek utworu sugeruje tematykę religijno-kulturową, A ponieważ później robi się dość intymnie, więc może chodzi o problem niedopasowania i braku zrozumienia oraz skutecznej komunikacji w związku z kimś o innej wierze, innej obyczajowości, co skutkuje zwątpieniem i rezygnacją.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...