Zgłoś

Ekstrapolujesz rodzinę na całą ludzkość i poniekąd masz rację. Pozdrawiam

jest miłością                                                                                  wokół tańczą ciała                                                                      niezgrabnie                                                                                lekko poza rytmem                                                                    twarze wirują krzyki drgają w nerwowych uśmiechach                                  gdzieś migają ostatnie splątane języki                                                                                                                                           chcą jej dotknąć                                                                       poczuć raz jeszcze                                                                     zanim umrze                                                                                nim ją zabiją                                                                                 jest miłością   tańczy a wokół ciała próbują ją złapać zatrzymać na chwilę   wiruje im w głowach drga ledwo w sercach w oczach miga                                                                                                      chce dać im jeszcze chwilę zanim umrze nim ją zabiją                                                                               jest miłością                   tańczą  na jej skórze delikatnie opuszki niepewnie muskają - zaboli?   dociska każdy - zaboli                                   

złote runo złote jajo sezam złotą wolność złoty  róg sprzedam zloty łańcuch zlote zęby kajdanki złote złote slowa złota kula ale co potem?      

Jakże ma dusza umiera Jakże me serce cierpi Jakże ukoić ten ból, w obliczu mej śmierci. Zapatrzeni w punkt niewielki Słuchając słów tak mało istotnych W nieładzie panującej scenerii Zgubieni, w ukazanej przygodzie. Jakże w chwili tak krótkiej Jakże przestrzeń ta czysta Jakże horyzont przede mną  się tak skrycie otwiera. Zbędnie zatraceni w tytule Bez ekscytacji - wręcz zniesmaczeni W sekundzie pobudzeni, wstali - wybiegli Lecz w oddali już pustka - spóźnieni...    Jakże finał to przykry Jakże zniesmaczenie tak odczuwalne  Jakże brak satysfakcji, w tym wszystkim nam dane.  

@Nata_Kruk dziękuję, to dla mnie komplement