Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

więc wszystkie pistolety

trafiają w pustkę 

karabiny potykają się

o swoją nogę 

a naboje wskakują do jamy 

 

czołgi zatrzymują się wryte

i spuszczają lufy na kwinty 

trujące chemikalia

zbulgoczają się w nicość 

 

bomby pękają ze śmiechu 

zanim na cokolwiek spadną 

a atomowe wracają

skąd przyszły - do atomu 

 

noże zawstydzone

zabierają się szybko

do krojenia chleba 

a dzidy, strzały, łuki 

znikają w prehistorii 

 

twoje złe spojrzenie

traci trajektorię 

i wpada do czarnej dziury 

skąd ponoć się nie wychodzi 

no chyba że po eonach 

przemienienia w świetliste

kochające oczy 

 

a więc czekajmy 

 

 

i opowiadajmy dowcipy :)

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez iwonaroma (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@aff :) etc. usunę  (i jeszcze eon zamieniłam w neon :D ;)). Co do emotki to wiem, że mało poetyckie jednak zostawię, żeby nie było zbyt poważnie.

Ta sentencja kontrowersyjna wg mnie, bo dokąd to prowadzi taka nieustająca eskalacja zbrojeń? Ile razy ziemia już wyleciałaby w powietrze wskutek zgromadzonej broni atomowej? Z drugiej strony wśród ludzi może to konieczne, bo wielu tylko przed siłą ma respekt:(

Dzięki:)

 

 

 

 

@mariusz ziółkowski :))

Dziękuję i również pozdrawiam 

 

 

Opublikowano

To się może sprawdzić między poszczególnymi ludźmi, ale w czasie wojny walczące strony są poza zasięgiem rażenia śmiechu, pewnie niestety, i wierzą tym, co przekonują, że muszą walczyć.  

Wiersz podoba mi się. Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...