Hermann Hesse - Przez to cierpię (Das ist mein Leid)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Przez to cierpię, że za wiele miałem

barwnych masek i zbyt dobrze w nich grałem

Za dobrze mi się udawało

Zwodzić siebie i innych. Nic się we mnie

nie rusza i szukam pieśni daremnie,

Z chęci i gier nic nie zostało.

 

Tak opisać muszę to co mnie gnębi:

Poznałem siebie do takiej głębi,

Pulsu bicie za wczasu znając,

Że nieświadome senne ostrzeżenia

Żadne pragnienia, żadne cierpienia

Mej duszy już nie poruszają.

 

I Hermann:

Das ist mein Leid, daß ich in allzuvielen

Bemalten Masken allzu gut zu spielen

Und mich und andre allzu gut

Zu täuschen lernte. Keine leise Regung

Zuckt in mir auf und keines Lieds Bewegung,

In der nicht Spiel und Absicht ruht.

 

Das muß ich meinen Jammer nennen:

Mich selber so ins Innerste zu kennen,

Vorwissend jedes Pulses Schlag,

Daß keines Traumes unbewußte Mahnung

Und keiner Lust und keines Leides Ahnung

Mir mehr die Seele rühren mag.

[Łukasz Jasiński]

A ja cierpię za mądrość, która zresztą jest utożsamiana z wolnością...

 

Łukasz Jasiński 

[poezja.tanczy]

@Andrzej P. Zajączkowski

Uwielbiam Hessego. Nawet kiedy smutny. Choć wesoły nie był często 

M.