Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Skrytykowali pojęcie w pełni doszczętnie

że trzeba dać całkowity zakaz wodzie sodowej

chodzą teraz smutne panny po mieście

nikt z obecnych nie chce z nimi zaszaleć

 

Dziś wieczór nie ma żadnego znaczenia

liczy się co najwyżej pojutrze i popopopojutrze

widzisz bratku smutnych panów na mieście

nie ma panien co dałyby im zmęczony poranek

 

Wyrugowano z reala pojęcie błędu życiowego

nikomu już noga w niczym się nie powinie

zakazali lekcji porażek, uczą tylko zwycięstwa

dlaczego wciąż tak dużo przegranych na ulicach?

 

Wpoili nam najobszerniejsze kodeksy reguł życia

nauczyli przepisów na każdą okazję i sytuację

już nikogo nie bawią ważne odstępstwa od reguł

chcieli to uczynili nas sztampowymi i zwyczajnymi

(jeny jak ja bardzo nie lubię własnej normalności)

(najbardziej)

 

A proces? Cóż proces jak proces pogłębia się tylko...

To wcale nie jest przypadkiem że tego wiersza nie umiałem napisać!!

 

Warszawa – Stegny, 07.03.2025r.

Opublikowano

@Leszczym

 

Za Gierka też była propaganda sukcesu tyle że nikt jej nie mógł kupić bo była na talony i inne tam takie zapisy, a teraz chcesz to masz, ale tylko gdy masz... kasę.

 

A czas tak zwanych błędów i wypaczeń pozostał daleko za nami.

Teraz obowiązuje "political correctness", gdy nie jesteś korekt to wypadasz z salonu.

Opublikowano

@Roma Ja to wiem, przećwiczyłem tutaj rewizyty. To nie chęć rewanżu tylko po prostu mam chwilę i chciałem do Ciebie zajrzeć, a coś tam już spojrzałem. 

@Rafael Marius Ogólnie w wydawnictwach widziałem frazę "dobrych obyczajów" no i naprawdę co taki termin w szaleństwie poetyckim powinien oznaczać? To ja sam naprawdę nie wiem i właściwie nie chcę wiedzieć.  

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Szukałem balsamu — na blizny, na echo dawnych ran; nostalgia, jak woda w starych kadziach, rozlewa się po grudniowym niebie.   Chłód spuszcza głowę, rozkłada woal szronu, szepcze do siebie po cichu i nie patrząc w przód — idzie dalej.   Na parapecie czarny kot jak przecinek w zdaniu dnia, straszy sikory drżeniem ogona, jakby bronił tajemnicy zimy.   Bo czasem najgłębsze ukojenie znajduje się dopiero wtedy, gdy odczytasz własne rany jak mapę powrotu do siebie.   Wiesz kiedy nasze dłonie spotkają się w pół drogi, zgaśnie ciężar zim lecz błogi rytm nigdy nie wróci.   I co wtedy ? Czy już bez lęku przyjmiemy swoje słowa, jakby bliskość była pieśnią, nową prostą formułą - zostań.    Boję się odpowiedzi, bo może nie będzie w niej gwarancji może bliskość nie być hymnem lecz zgodą na brak melodii.
    • @Rafael Marius anioł ze mnie taki szybko gojący:) noga już prawie nie boli, może troszkę, w nocy się budziłam, czułam równie, już jest stabilna noga:)
    • Dwadzieścia lat w ciemnym lochu. Dwadzieścia lat odbijania się niczym Piłka od krat i stalowych wrót. Ocierania się o szare betonowe ściany   Na spacerniaku, jak na wybiegu dla psów. Klawisz na klawiszu brzęczał głośno, Choć nie było tam pianina ni akordeonu. Dzisiaj siedzę na kamieniu polnym,   Sama jak palec u ręki, łzy leję, łkam Na widok słońca, które chowało się Przede mną ze wstydu przez tyle lat. Nawet teraz, gdy rzucę okiem wokoło,   Nie widzę swego cienia, nawet śladu, Jakby mnie nie było; czy zostałam duchem Niewidzialnym, nocną zjawą, marą? Dłubię patykiem w ziemi, rozmyślając   Co dalej, jak wstać na nogi, gdzie iść? Świerszcz w trawie dla mnie nie zagra, Kundel ze wsi wyszczerzy tylko kły. Powlokę się przed siebie, mocno trzymając   Swoje łachmany, nim odbierze je złośliwy wiatr, A błotnista ziemia wessie drewniane chodaki. Mój cały dobytek zebrany w te stracone I przespane dwadzieścia ostatnich lat. @infelia Inspiracją - serialowa Pati.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Wiele na to wskazuje.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...