Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

zwiał

mariusz ziółkowski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
mariusz ziółkowski

mariusz ziółkowski

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

nie słyszę swojego głosu
wśród wołających o pomoc
zadowolony na skraju drogi
monologiem rozbawia niesfornie

 

wierzby słuchają płacząc ze śmiechu
jak zostawiłem go w otwartej klatce
nie wejdzie już pewnie do środka

 

bez zgody rozsądku
losowi na przekór
wirem karty obrócił
pozamiatał liście sprzed lat
dwoma słowami

 

pójdę za nim
bo nie może tak sam
po świecie latać

10
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

gdy się chwilowo w tekst zagłębiam

to smutne myśli mnie nachodzą

że miast pomocy głos ważniejszy

a wołający nie obchodzą 

 

nie umiem rozgryźć sensu wiersza 

i paraleli też nie widzę

chyba że ryży i tygrysek

z bonżurem zaplątały mi się

:)

2
m1234

m1234

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@mariusz ziółkowski podpinam się nieco pod @Jacek_Suchowicz, no może bez tych niecnych paraleli, bo jednak jakieś dostrzegł - chociaż, jak to ktoś kiedyś powiedział "nie idźcie tą drogą!" ;) - tak więc też umocowania jakiegoś odnaleźć nie mogę. Zdradzisz? Podprowadzisz nieco? Wiem, wiem, autor nie powinien psuć zabawy i odkrywać kart, ale może jakąś małą podpowiedź, bo wiersz intrygujący i czuję swędzenie ;)

Edytowane przez m1234 (wyświetl historię edycji)
2
mariusz ziółkowski

mariusz ziółkowski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Domysły Monika @Jacek_Suchowicz @m1234 @andreas @iwonaroma Miał to być tylko taki przerywnik między trudniejszymi tematami. Wyszło jak wyszło.
Przynajmniej co drugi wiersz publikowany na portalach poetyckich mówi o samotności, cierpieniu czy nieszczęśliwej miłości, czyli jest wołaniem o pomoc.
Kiedy spotka nas coś dobrego, na przykład miłość, czasem jest tak, że nie potrafimy powstrzymać emocji, które wyrażamy w najróżniejszy sposób.
Tekst napisałem na podstawie własnych doświadczeń z dalekiej przeszłości. Pozdrawiam serdecznie 

3

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Braterska logika

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota, dziękuję :)
    • Alicja_Wysocka
      Pogrzebane pragnienia

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Racje bywają rożne, Twoja, moja i czyjaś. Żyjemy pośród innych i uważaj  żeby nie oberwać. Bo jak czytam, że chcesz latać goły, z kuflem piwa i golonką, to ja zwiewam gdzie pieprz rośnie.  Również pozdrawiam :)
    • ireneo
      nic dziwi, że dzieciarnia marnie do nich się garnie

      Przez ireneo · Opublikowano

      pasterz, by ze stadem nie mieć kłopotu, straszy je od miotu do pokotu   (ireneo, Listy do parafianian, 27;6)   Kiedy byłem małym chłopcem, i robiłem sobie co chce, mama brała mnie na ręce i karciła - nie rób więcej!   Bo na górze, nad dachami, lata bozia z aniołami wszystko widzi i się zżyma gdy pod kołdrą rączki trzymasz   Dziś, gdy jestem już jak tata, poucza mnie gość w brokatach, że wysoko, nad chmurami, króluje pan nad panami.   Zapisuje do pamięci, jakie mi wymyślić męki  za to że na tace skąpię czy co piątek jem golonkę    Jutro, już lżejszy od piórka, chciałbym móc figlować w chmurkach,  bez słuchania przestróg mamy, że na Ziemi, nad chmurami siedzi Leon z biskupami i, że widzi jak ja w górze miast zawodzić w boskim chórze uganiam się z aniołami za “leśnymi ruchadłamii”.   Dzisiaj, kiedy sfora klechów ulega pokusie grzechu,  dzieciakom już nikt nie wmówi,   że wysoko nad chmurami siedzi bozia z aniołami i sumuje z bożym synem  każdy ich grzeszny uczynek.       
    • Sylwester_Lasota
      Sen

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Mówiąc szerze, już nie pamiętam, bo było to bardzo dawno temu. Pamiętam tylko tyle, że sen był na tyle intrygujący, że postanowiłem go zapisać. Nie wszystko dało się opisać tak, jak odczuwałem to we śnie. Z tego, co pamiętam, to połączyłem też w miarę logiczny ciąg kilka rwących się fragmentów, które, jak to we snach bywa, nie trzymały się przysłowiowej kupy. W tej chwili wydaje mi się, że mogło to być kilka snów, które przyśniły mi się jednej nocy, a opowiadanie nie jest dokładnym ich opisem, chociaż były oczywistą inspiracją do jego powstania. Prawdopodobnie jak większość ludzi, często pamiętam jakieś majaki senne zaraz po przebudzeniu, ale już po kilku godzinach szczegóły się zacierają, nie mniej jest kilka takich, które pamiętam i nie mogę o nich zapomnieć. Ten sen jednak do nich nie należy. Gdybym go wtedy nie zapisał, to z pewnością w tej chwili byśmy o nim nie rozmawiali.   Dziękuję za czytanie.   Serdeczności :)
    • Alicja_Wysocka
      czemu

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @viola arvensis, dziękuję :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...