Suweniry

[EsKalisia]

Wiatr gwiżdże na blokowisku

wygania z domowiska

Tam, gdzie mowa cicha

 

Niech konary prawią,

swoją szeptem opowieść;

chętnie wysłucham,

gdy na górze siądę.

Co mi opowiecie 

olchy, buki, brzozy?

dziś kryminał czy film grozy?

 

Może będzie to powiastka

o korzeniach mych,

o babkach

 

A ja wezmę suweniry; 

korę drzewa, sosny igły 

będą mówić głosem lasu

gdy na dobre znów osiąde

W blokowisku pośród gwizdów.

 

 

 

 

 

 

Edytowane 12 Lutego przez cura (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

i.... będę mówić głosem lasu... te wersy przeważyły.. całości.. plusik..:)

[EsKalisia]

@Nata_Kruk Dziękuję za plusa :)

Pozdrawiam.

[andreas]

Gdy się mieszka w blokowisku najlepszą odtrutką jest las.

 

Ech ta wiosna

 

w marcu słyszała brzoza z Milwaukee

jak Franek Zośce szeptał w blond loki

gdy do pnia ją przyparł troszkę

sunąc ręką pod pończoszkę

rzekła ja chyba też puszczę soki

 

Leśne polany

 

Francuz zachwycił się puszczą w Spale

widząc wśród polan chętne cud-lale

i zdziwiony niesłychanie

przed Paryżem są Polanie

bo mają cztery Place Pigalle

 

Pozdrowionka.

[Natuskaa]

Coś z domu wynosisz do lasu, a coś z lasu przynosisz do domu.

Przyjemny wiersz.

 

Pozdrawiam :)

[EsKalisia]

@andreas dzięki, pozdrawiam.

@Natuskaa Przynosisz troski, wynosisz korę.

Dziękuję 

 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@curaPosłuchajmy więc tej opowieści.

[EsKalisia]

@Wiesław J.K....opowieść; póki my żyjemy, możesz spać spokojnie, oddychać pełną piersią, zdobywać szczyty, przytulać i kochać.

To prawią konary.;)