Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Na parkiecie białą farbę rozlać,
kwiaty wyrzucić precz!
Zniszczyć bliski wciąż mamiący obraz
to jest nie ważna rzecz.

Zwinąć wszystkie czerwone dywany,
bo już straciły blask.
Zmienić meble i pomalować ściany,
nim zrobi za nas czas.

Pozostawić marzenia na piasku;
niech je rozwieje wiatr!
W kolorowym obudzić się brzasku
wspaniały dostrzec świat.

Zrzucić pęta i rozwalić pakty,
obnażając ich zło.
Zdeptać bestię - nie przyjdzie nam łatwo,
wraz z wiarą tworzyć los!

 

 

 

Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Na parkiecie białą farbę rozlać,
kwiaty wyrzucić precz!
Zniszczyć bliski wciąż mamiący obraz
to już nie ważna rzecz.

Zwinąć wszystkie czerwone dywany,
bo już straciły blask.
Zmienić meble i pomalować ściany,
nim zrobi za nas czas.

Pozostawić marzenia na piasku;
niech je rozwieje wiatr!
W kolorowym obudzić się brzasku
wspaniały dostrzec świat.

Zrzucić pęta i rozwalić pakty,
obnażając ich zło.
Zdeptać bestię - nie przyjdzie nam łatwo,
wraz z wiarą tworzyć los!



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Przeczytałem tylko trzy razy,żeby ten nastrój nie udzielił mi się zbytnio.Pozdrawiam.
    • Dobry wiesz, skłania do refleksji i głębokich przemyśleń...   Pozdrawiam :) 
    • ***                   zanucisz ptaszku jeszcze piosenkę żółto błękitną wiosną zapewne po przebudzeniu wyśnionym wierszem   całością skrzydeł jakże najchętniej lecz w śnieniu nadal trele zaklęte zanucisz ptaszku jeszcze piosenkę   z dnia na dzień w lesie jaśniej i piękniej magiczny promień wspomóc cię zechce po przebudzeniu wyśnionym wierszem   zwierzęta drzewa wierze uległe że tyś nie zwątpisz i przecież zechcesz nucić zieloną leśną piosenkę   lecz czas upływa wciąż coraz prędzej czy aby z nami jeszcze tu jesteś w baśniowym lesie wyśnionym wierszem   gdzie treli różnych pewnie tam więcej drzewa ozdobisz poezji lśnieniem stamtąd zaniesiesz leśną piosenkę by urealnić wyśnione wiersze   ***
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tak - ulotność, niestabilność... chcesz żebym szukała porównania do Twojego wiersza? W moim jakby zostaje wymazana pamięć o czymś, co stanowi fundament, myśl podstawową... siłą rzeczy i przeszłość. Jak na tym budować? Teraźniejszość przybiera więc karykaturalne formy, ale faktycznie namacalne.   Pozwoliłam sobie przekopiować treść:   senność zapatrzona w szarość szukająca punktu odniesienia w przeszłości i przyszłości a także teraźniejszości przerywana PANICZNYM STRACHEM albo EUFORIĄ na glinianych nogach autostrada od jednego dnia do drugiego od miesiąca do miesiąca od roku do roku aż do... sennego końca Starość??   Wygląda na to, że kogoś interesuje szukanie fundamentu w  jednej z trzech form czasowych, a może wszystkich jednocześnie... hmm Strach czy euforia... wnioskuje, że następuje wtedy, kiedy wszystkie trzy łączą się w jedną, albo właśnie za bardzo się dzielą. No tak, nasze sny są czasami takie "interesujące", nie mają żadnych ograniczeń czasowych, ani przestrzennych :) Dobra wystarczy. W dziwne miejsca prowadzi Twój wiersz. A widzisz bym go przegapiła i nie byłoby filozofowania...   Dzięki za tę możliwość. Pozdrawiam
    • Zgrabnie i rytmicznie.A ogólnie z kobietami to ciężki kawałek chleba.Pozdrowionka.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...