Tydzień - Piątek

[Nata_Kruk]

                    Piątek

 

 

Dzień zaskoczył chłodem północy,
zagonieni ludzie jednak przystają na ulicy, 
gdy plakaty wołają o obecność. Zmierzcha.
Niektórzy grzeją gardło czystą, ktoś inny 
przygarnie kobietę dla ubarwienia dnia.
Zapowiada się rześka odsapka.

 

Grupa ciekawskich i tych - pewnych swego, 
wtula się w tłum, gdzie wiatr na krótką chwilę 
zapomina o swojej roli, a może ją powtarza.
Nagłośnienie dobre, lecz światło poraża i...
słowa... słowa... słowa... jak koślawa mantra...
żeby tak chociaż cząstka z nich...    

                          

Kiedy maj się rozmai, rozmotyli tęczami,                       
wątpiący zaczną nagarniać pyłki nadziei,
że tym razem - w końcu - przecież życie ucieka.
Który raz, to coś, co powinno długo pisać,
zostawi krzyżyk przy kimś, kto potrafi mówić.
Nam znowu zamkną usta, bo na nic one. 

 

 

 7 luty, 2025

 

 

 

ps... chciałam wczoraj dać, ale nie miałam jak...

[lena2_]

Bardzo dobry wiersz, jesteś wrażliwą obserwatorka świata:):) serdecznosci:)

[Nata_Kruk]

@lena2_ ... a wiesz, że ciągle patrzę tu i tam... a pooootem, mi "się pisze".

Dziękuję Leno, rzadko zostawiasz słowo od siebie, tym bardziej miło mi, że tutaj przystanęłaś... :)

Serdeczności i Tobie.

[andreas]

A ja liczę tylko na siebie i tych obiecujących mam gdzieś...

Pozdrawiam.

[violetta]

@Nata_Kruk fajny wiersz, ja to lubię taką pogodę:) jeszcze będziemy narzekać na upał, napawam się tą porą, gdzie powolutku wybudzają się listki, pąki.