Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Myśli podążają białym sadem


Rekomendowane odpowiedzi

Za zamkniętymi drzwiami,

w ciszy zostały wspomnienia.

Pochmurne niebo i łzy w oczach 

oddają nastrój chwili.

 

Padający deszcz i zapach

Twoich mokrych włosów,

jeszcze czuję będąc daleko.

 

Za oknem psy szczekają,

muzyka komuś przygrywa.

Pod drzewem dwoje ludzi

przysięga sobie miłość.

 

Z zachmurzonego nieba 

przeziera blask księżyca.

Patrząc w niebo

rozmawiam z księżycem.

 

Nikt nie słyszy głosu,

chociaż jest donośny.

Zasłuchani ludzie

słuchają samych siebie.

 

Nie śmiałe głosy znad doliny

zbliżają się do mnie.

Pośród zieleni i zarośli

postanowiły mnie odszukać.

 

Z mokrych roślin spadają krople

mokrych włosów nie wysuszył 

blask księżyca. Ciągle je czuję

wśród białego sadu i blasku księżyca.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...