Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jesteś odległy jak księżyc

lecz każdej nocy

zjawiasz się w mojej sypialni

sierpem rozcinasz halkę

bezwstydnie patrzysz na piersi

 

chcesz żebym rozłożyła nogi?

wbijam palce w pościel

zuchwale wisisz nade mną

więzisz swoim blaskiem

zostawiasz ze wschodem słońca

drżącą

Opublikowano (edytowane)

ok. ale jeżeli nie zostawisz choć kilku słów pod treściami innych, trudno się domyśleć,

że cokolwiek innego czytasz poza swoimi.

Wybacz moją śmiałość, ale od czasu do czasu zachęcam innych... Użytkowników...

bo zawsze mi żal fajnych, czy dobrych wierszy, które mkną jak huragan na dalsze strony i...

... "przecież - ciszą - najwygodniej mieć gadane"...

 

To wersik z jednego z ostatnich, które udało mi się skrobnąć.

Raz jeszcze pozdrawiam.

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Co tak skromnie, pani Lauro? Według regulaminu: można pisać ostre erotyki, a nawet przeklinać - używając przekleństwa jako środka retorycznego (ekspresji), otóż to:

 

Panna Anna

 

Kiedy wieczór gaśnie
I ustaje dzienny znój -
Panna Anna właśnie
Najwabniejszy wdziewa strój.

Palce nurza smukłe
W czarnoksiężkiej skrzyni mrok,
I wyciąga kukłe,
Co ma w nic utkwiony wzrok.

To - jej kochan z drewna,
Zły bezmyślny, martwy głuch!
Moc zaklęcia śpiewna
Wprawia go w istnienia ruch.

On nic nie rozumie,
Lecz za niego działa - czar...
Panna Anna umie
Kusić wieczność, trwonić żar...

W dzień od niego stroni,
Nocą - wielbi sztywny kark,
Nieugiętość dłoni,
Natarczywość martwych warg.

"Bóg zapomniał w niebie,
Że samotna ginę w śnie!
Kogóż mam prócz ciebie?
Pieść, bo musisz pieścić mnie!" -

Pieści ją bezdusznie,
Pieści właśnie tak a tak -
A ona posłusznie
Całym snem omdlewa wznak.

Śmieszny i niezgrabny,
Swą drewnianą tężąc dłoń,
Szarpie włos jedwabny,
Miażdży piersi, krwawi skroń.

Blada, poraniona
Panna Anna bólom wbrew
Od rozkoszy kona,
Błogosławiąc mgłę i krew!

Poprzez nocną ciszę
Idzie cudny, złoty strach...
A śmierć się kołysze
Cała w rosach, cała w snach.

Potem nic nie słychać,
Jakby ktoś na dany znak
Nie chciał już oddychać -
Byle istnieć tak a tak...

A gdy świt się czyni -
Panna Anna dwojgiem rąk
Znów zataja w skrzyni
Drewnianego sprawcę mąk.

Sztuczne wpina róże
W czarny, ciężki, wonny szal -
I po klawiaturze
Bładząc dłonią - patrzy w dal...

Dźwięki płyną zdradnie,
Płyną właśnie tak a tak...
Chyba nikt nie zgadnie -
Z kim spędziła noc i jak?

 

Bolesław Leśmian 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dagna pewnie, pisałam późno wiersz, może mieć niedociągnięcia:) ja już o tej porze jestem ledwo żywa, a co dopiero później. :)  @Rafael Marius wiem, że pięknie, często je widuję, dzika azalia pięknie pachnie, ale jest trująca. Znowu fajnie pada, ale w miarę cieplej. 
    • @Dagna

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      'co było' dotyczy układania... 'układam to co było', przemyślę szyk zdania i może zmienię na 'w myślach układam co było, z tej stłuczki szkła, z tego żwiru' albo coś podobnego, by było bardziej czytelne.    tu nie mam żadnego wytłumaczenia, po prostu spodobało mi się to jak ten wers wybrzmiewa.   to żadna strategia, chciałam nawiązać przy okazji do tego morza. Początkowo brzmiał ten wers 'gdy ja morzu oddana', ale chciałam uniknąć powtórzenia i koniec końców, nie wygląda to, według mnie, żle.   ułożenie jest zamierzone. 'połykam się" ma nawiązywać do przełykania, później do dławienia się, ale jak już pisałam @andreas nie jestem tego pewna. Myślę, że upadek przed może tłumaczyć to dławienie (ale tu nie wiem, czy na siłę nie próbuję tego bronić, jeszcze to przemyślę). Cofka to inaczej fala przybojowa, tu nie było miejsca na mowę potoczną, to raczej próba uniknięcia powtórzenia, a poza tym myślę, że w tym wierszu pasuje.   A co do czasowników, to staram się używać ich mniej, no ale idzie mi jak idzie, może z czasem będzie lepiej.   Dzięki piękne za dogłębne wejście w tekst, pozdrawiam :) @Rafael Marius ładnie to ująłeś i tak, to prawda. Dzięki za wizytę :)
    • @Adam12 jestem pod wrażeniem oryginalnego pomysłu :) słowem… gdzie nie spojrzę - tam Ty :)) ( PL - ka) Urocze są te migawki wypełnione tęsknotą za „tą jedyną”… pozdr.
    • @Leszczym prosto, ale fajnie bo szczerze, pozdr.
    • @violetta Violu, czuć relaks w Twoim tekście, choć niekoniecznie dzięki zbyt dosłownemu wyznaniu: mam odpoczywające piwne oczy. To, jakie mamy oczy może nam powiedzieć raczej kto inny ;) Podoba mi się druga strofka, te haleczki i koszulki, no, słowem babeczka w pełnej krasie o poranku na tarasie ;)) Nie kupuję natomiast drążącej nieśmiało drzemki, a to dla tego, że nawet podczas drzemki drżymy co najwyżej my, a nie drzemka ;)) Zdmuchnięty płatek nieba, znów do podobania, taki arcypoetycki, niech będzie :)), pozdrawiam miło.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...