wtedy

[Klaudia Gasztold]

cisza jak makiem zasiał

tylko gwiazda jedyna 

nas doprowadziła do celu

 

kilka domków w rzędzie

każdy drewniany w środku lasu

nieopodal rzeki która wiele już widziała

 

nic więcej nie potrzeba

ciepła herbata w kubku

wełniany kocyk na posadzce

nocne dźwięki tłumił oddech lasu

 

poranny spacer wzdłuż szeregowców

na boso ugniataliśmy trawę

łapiąc palcami każdy liść 

by potem je wszystkie ułożyć w bukiet

 

to był mój pierwszy raz 

tam gdzie drewniany dom

rzeka i most

nigdzie indziej

z nikim innym

 

tylko jedna gwiazda wie

co w trawie piszczy

(przecież nie ja)

 

Klaudia Gasztold