współgranie

[lena2_]

wyzwolić w drugim

cząstkę dobra

ukrytą

za fasadą obojętności

i uprzedzeń

 

oddając  swoją

przekonać

że tylko  na tym poziomie

możemy doświadczyć

 

cudu wspólnoty

 

 

 

 

 

 

Edytowane 20 godzin temu przez lena2_ (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

jak zwykle ślicznie - ech znasz to już na pamięć, trzeba przestać pisać

 

zwyciężaj zło dobrem

bądź doby jak chleb

ale czyniąc dobrze 

nie pozwól się zjeść

:)

[Sylwester_Lasota]

Pięknie wyznaczony kierunek budowania jedności. Niestety, różnorodność postaw i charakterów sprawia, że osiągnięcie celu staje często bardzo trudne, a czasami wręcz niemożliwe. Kurczowe trzymanie się takiego kierunku tylko jednej ze stron najczęściej prowadzi do katastrofy, której największą ofiarą staje się osoba, która umiała kochać bardziej lub, po prostu, kochała. To często bardzo ciężki krzyż, a sens dobrowolności samodzielnego "krzyżowania się", moim zdaniem, pozostaje tutaj pod znakiem zapytania. Tym bardziej trudno mi dostrzec zwycięstwo dobra nad złem w sytuacji totalnego poświęcania się jednej ze stron, przy braku dobrej woli drugiej. Widzę tu tylko poranione (przeważnie tylko psychicznie) osoby, w tym często dzieci.

Przesłanie wiersza piękne, każdemu życzyłbym szczęścia budowania takiej jedności, rzeczywistość, niestety, bywa zgoła brutalna.

Pozdrawiam serdecznie.

[lena2_]

@Sylwester_Lasota Dziękuję za tak obszerny komentarz, dużo w nim prawdy, ale czy poezja nie powinna stawiać wyżej poprzeczkę? serdecznosci:)

@Jacek_Suchowicz Dziękuję Jacku:)

[Sylwester_Lasota]

@lena2_

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Powinna.

Przeczytałem jeszcze raz Twój tekst i dochodzę do wniosku, że w sumie też jest o tym, o czym napisałem:

ponieważ wszystko co jest poza tym "tylko" praktycznie przekreśla możliwość cudu.

Zgadzam się więc w stu procentach.

[andreas]

Ta puenta równie dobrze może dotyczyć mężczyzny i kobiety, jak i grupy społecznej, a nawet całego społeczeństwa.

Pozdrawiam.