Grzmot

[Agnieszka Charzyńska]

Poprzez park połamanych dębów i jarzębin,

Akademii malarstwa dziwnokształtne gruzy,

Dymiące zwłoki  kina, w którym zgasły Muzy,

Przez wieloznaczne pióra nieżywych gołębi,

 

Przez minione osiedle, o zjeżonej linii,

Zamku złamane żebra i płonącą głowę,

Odłamki murów żółte, zielone, różowe,

Które jednako skryły winę i niewinność,

 

Grzmot przetacza się  ciężki, dudniący, kolczasty,

Szarpie ścian obalonych  strzępiaste fragmenty,

Błyszczącymi szponami drapie domów kości

 

Świetlistym dziobem kąsa  – kruche rzeźby świętych.

Lecz już wcześniej złączyły się z ciszą wieczności

Drobne dziecięce ciała – pod ginącym miastem…

[Jacek_Suchowicz]

sonet - obraz miasta w trakcie nalotu

i znów wojna czyżby Ukraina

zatrzymał 

Pozdrawiam