w sercu natury

[MIROSŁAW C.]

 

żurawi klangor

niczym rdzenny śpiew przodków

z czasów 

w których słońce 

było jeszcze bogiem

rozbrzmiewa 

pod niebieskim stropem 

gdzieś 

nad suchym wrzosowiskiem

otocznym mglistym nimbem

słodki zapach kwiatów i

cichy szum skrzydeł 

 

tu dusze 

szukają swojej własnej 

nieskończoności 

 

a człowiek 

staje się bliższy 

aniołom 

 

[Kwiatuszek]

@MIROSŁAW C. W takim miejscu można poczuć się jak w Niebie. Cudowny klimat i piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie!

[cura]

Tam, gdzie serce natury, tam Aniołowie, bezkresne dusze.

Pięknie napisane.

[MIROSŁAW C.]

@Kwiatuszek @cura

To miło.

Dziękuję, pozdrawiam. 

[aff]

Suche wrzosowiska to chyba niezbyt dobrze, jeszcze w sercu Natury może nawet 2000.

Niezwykły jest odgłos żurawi, jak stado jakichś raptorów czy innych, wyłaniających się z mgły.

Pzdr.

 

[Rafael Marius]

@MIROSŁAW C.

Bardzo lubię urokliwe bagienne klimaty.

[Jacek_Suchowicz]

nad wrzosowiskiem w środku lasu

w jesiennym słońcu uroczy śpiew

łabędzi klangor i głosik ptasi

lecz nie wnikajmy jaki ptak jest

 

może odfrunąć słodko ćwierkając

lub rzucić w nerwach k... jego mać

być może nielot czmycha jak zając

więc lepiej odejść - niech śpiew ten trwa

:))))

 

[MIROSŁAW C.]

@agfka Wrzos był symbolem nieśmiertelności i odrodzenia. A, że Dziady tuż , tuż..@Rafael Marius @Jacek_Suchowicz

Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam. 

[Dagmara Gądek]

…wiersz od razu przywołał trzy skojarzenia  ; pierwsze Z.Kosidowski i jego „ gdy słońce było bogiem” , ( to również podtytuł „ Starej baśni”);, drugim tropem jest : F.Chopin i motywy żurawiego klangoru w jego utworach, a trzecie, to ulubiona książka mojego dzieciństwa, czyli „ Tajemniczy ogród” i najpiękniejsze opisy rozkwitających wrzosowisk…

 

Ogólnie, wiersz udany, choć mocno estetyzujący, suto zdobiony przymiotnikami; bo np.nimb - to nie jest coś widocznego jako zjawisko przyrody ( chyba, że miałaby to być metafora) , lecz rodzaj „ famy”, aury wokół człowieka, na którą składa się zarówno popularność jak i wyjątkowość osobowości; nimbem otacza się artystów…

 

 

pozdrawiam,

[MIROSŁAW C.]

@Dagmara Gądek

Nimb, w tym przypadku to aureola szczęścia pod postacią mgły,  którą autor wszelkiego stworzenia,  przyodziewa swoje ulubione miejsca. 

A w nich dla kontrastu,  dwunogie robaczki,

co moszczą się w swojej niedoskonałości .

 

Pozdrawiam.