Ironia jest gorzka, ale cóż mi zostało?
Tu leży artysta, poeta niespełniony,
Który się dochrapał plastikowej korony.
Ironia jest gorzka, ale cóż mi zostało?
Tu leży artysta, poeta niespełniony,
Który się dochrapał plastikowej korony.
Ironia jest gorzka, ale cóż mi zostało?
Tu leży artysta, poeta niespełniony,
Któren się dochrapał plastikowej korony.
Ironia jest gorzka, ale cóż mi zostało?
Tu leży artysta, ów poeta niespełniony,
Któren się dochrapał li plastikowej korony.
@Rafael Marius - dziękuje -
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory