Meldunek i co było dalej, czyli dla was zagadka.

[Marek.zak1]

 

Anna była pracowita i ambitna. Zaraz po studiach dostała dobrą pracę. Żyła oszczędnie i, z pomocą rodziny, rozpoczęła budowę niewielkiego domu na obrzeżach miasta. Po 3 latach domek był gotowy i się do niego wprowadziła. W wieku 34 lat znalazła partnera, za którego wyszła za mąż. Nie mieli dzieci,  oboje woleli prowadzić wygodne życie, a może były też inne powody, o których nie chciała mówić. Po siedmiu latach małżeństwa, Krzysztof, bo tak miał na imię małżonek, poprosił Annę, żeby go zameldowała. Do tej pory był zameldowany u mamy, ale ta zamierzała mieszkanie sprzedać i do tego potrzebne było wymeldowanie syna. Ku jego zaskoczeniu, żona poinformowała go, że dom zbudowała sama i nikogo w nim meldować nie będzie, a sprawę braku meldunku Krzysztof musi sam rozwiązać.

 

A teraz, jak  myślicie, jaki był finał tej historii?

[piąteprzezdziesiąte]

Zameldowała go tymczasowo. On się z nią rozwiódł i zamieszkał z ukochaną na piętrze domu, który właścicielka musiała po rozwodzie podzielić na pół.

Dlatego lepiej nie brać ślubu albo podpisać intercyzę. 

Może ktoś napisze inny scenariusz, ale hasztag autentyk nie wróży dobrego rozwiązania.

Pozdrawiam.

[Marek.zak1]

@piąteprzezdziesiąte

Dzięki za pierwsza próbę. Nie mogę się ustosunkować, bo to by ułatwiło innym:). Wyjaśnię stan prawny:  wszystko, co się miało przed ślubem pozostaje własnością indywidualną, tak więc dom nie wchodził w skład małżeńskiej wspólnoty. 

Pozdrawiam. 

[piąteprzezdziesiąte]

@Marek.zak1

Szkoda, że jeszcze nikt nie dał odpowiedzi, bo jestem ogromnie ciekawa zakończenia tej historii.

Liczę, że może jutro ktoś się pokusi o kilka słów.

Pozdrawiam.

[iwonaroma]

No, jak go poinformowała, że nie zamierza nikogo meldować... 

 

1. Rozwiódł się z nią. Ale to byłoby banalne i proste...

 

2. Rozwiódł się z nią i wtedy ona zgodziła się go zameldować na czas określony (tylko nie wiem, czy taka opcja jest możliwa:))

 

3. A może się nie rozwiedli tylko on wymeldowawszy się od mamy mieszkał u żony bez meldunku - jako bezdomny :);)

 

Nie wiem jakie są możliwości prawne, wiem tylko że nie ma chyba teraz musu meldowania? Tylko zgłoszenie zamieszkania.

 

Tak czy siak ciekawa historia:)

 

(Bo chyba jej nie zamordował?;))

 

 

[Marek.zak1]

@iwonaroma

Dzięki, nie chcę ułatwiać innym,. w poniedziałek powiem, jak było dalej i kto był najbliżej (a na ktorą wersję stawiasz?), bo to autentyk. Pozdrawiam. 

[iwonaroma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Marek.zak1 nie mam zielonego pojęcia:)

Również pozdrowienia 

 

 

[Marek.zak1]

Rozwiązanie czyli finał.

 

Po odmówienia zameldowania własnego męża w domu, który Anna wybudowała przed ślubem (do oznaczało, że nie był on wspólną własnością) Krzysztof potraktował to , jak okazanie braku zaufania i poczuł się upokorzony przez żonę. Wyprowadził się następnego dnia i złożył pozew rozwodowy , który nie zawierał żadnych roszczeń finansowych, także do przedmiotów, jakie zakupił z własnych pieniędzy. Dzieci nie mieli, więc rozwód był formalnością. 
Pokazanie braku zaufania okazało się decydujące, a w takiej sytuacji wygodne życie nie było wystarczającym argumentem dla męża, żeby zostać. Czy to oznacza brak miłości, niekoniecznie, bo podejrzliwość i ambicje, a więc emocje, bywałą silniejsze, czasem od miłości i rozsądku razem wziętych.

 

Dzięki za Wasz udział.
 

[iwonaroma]

@Marek.zak1 Na jego miejscu też bym tak zrobiła. Bo albo miłość, albo interesy :) Ona go tak naprawdę nie kochała.

Szkoda, że mało osób wzięło udział w zagadce, ale poeci raczej mniej się angażują, więcej w chmurach szybują ;)

 

 

[Adaś Marek]

@Marek.zak1 @Marek.zak1 Wniosek z tego taki, że żadnej miłości nie było z obu stron, i tylko kwestia czasu kiedy związek by się rozpadł. Jeśli jest prawdziwa miłość to generuje największe emocje. kiedyś tak napisałem w swoim wierszu o miłości. Przypomniałem sobie o nim teraz.

Pozdrawiam Adam

 

 

 

[piąteprzezdziesiąte]

Czekałam na zakończenie tej historii z zapartym tchem, a okazała się banalna. Poza tym byłam bardzo blisko rozwiązania, tzn On rozwiódł się z Nią, bo uraziła jego męską dumę.

 

Jednak mam kilka uwag:

Po pierwsze, dlaczego matka chciała go wymeldować? Argument sprzedaży mieszkania jest głupi, bo przecież nie poszła pod most, tylko kupiła inne mieszkanie, w którym mogła zameldować syna.

Po drugie, dlaczego po sprzedaży mieszkania matki nie zdecydowali o zakupie dwóch kawalerek?

Po trzecie, dlaczego to Ona obarczana jest winą za rozwód?

Widocznie kobieta czegoś się obawiała, prawo i tak stało po jej stronie a meldunek (nadal obowiązkowy) nie jest równoznaczny z aktem własności do nieruchomości.

 

A gdyby sytuacja się odwróciła i to On nie chciałby zameldować Jej, to byłaby jego wina, że jest materialistą i nie kocha żony?

 

 

[Marek.zak1]

@Adaś Marek A mnie się wydaje, że właśnie miłość spowodowała takie rozgoryczenie i zawód. Popatrz, gdyby facet rozumował pragmatycznie, mieszkałby sobie w ładnym domku, korzystałby z ciała i domowej kuchni pani domu i olewałby zameldowanie.  

Pozdrawiam. 

[Marek.zak1]

@piąteprzezdziesiąte Zacznijmy od spraw formalnych. W Polsce istnieje obowiązek meldunkowy, ale prawo nie przewiduje kary za brak meldunku.  Tak więc można sprzedać mieszkanie, z niego się przedtem wymeldować (nikt nie kupi mieszkania z lokatorem) i czekać bezterminowo na następne zameldowanie. Niemniej jednak mieszkając z żoną, mąż miał prawo przypuszczać, że żona i (jedyna) właścicielka dopełni prostej formalności i własnego męża, który z nią mieszka, w nim zamelduje. Odmowa, niczym nieuzasadniona,  spowodowała zapewne szok i poczucie braki elementarnego zaufania ze strony własnej żony. Zameldowanie nie ma żadnego wpływu na własność nieruchomości, ponieważ została zbudowana / kupiona przed ślubem i nie wchodzi z skład wspólnego majątku. 

Nikt nie twierdzi, że wina jest żony. Widać jest osobą nieufną i do męża zaufania za grosz nie miała. Trudno dzielić życie w takiej sytuacji;

Pozdrawiam

[Domysły Monika]

@Marek.zak1  7 lat ...kawał czasu . Decyzja że mieszkać będą u "niej" zapewne była dla "niej" oczywista... dom własnych rąk.... Ego i kobieca pewność siebie ...do "wiśni na torcie" zabrakło jej męża którego chyba za pana nikt trochę miała .

 7 lat ma tu ogromne znaczenie w tym czasie "on" jeśli nie dom to może mieszkanie brałby pod uwagę mieć własne..

[piąteprzezdziesiąte]

@Marek.zak1

Przedstawiona przez Ciebie fabuła ma bardzo, bardzo, i jeszcze raz, bardzo ogólny zarys.

 

Bezdzietne małżeństwo z siedmioletnim stażem na pewno nie ma już klapek na oczach, jak jest na początku, więc jeśli prośba któreś ze stron nie została spełniona, to mogłaby być to konsekwencja wcześniejszych wydarzeń.

Kobiety są bardzo uczuciowe, bo zadbała o to matka natura, więc jeśli małżonek/partner, choć raz zawiedzie nasze zaufanie, to pomimo głębokich uczuć, jesteśmy bardziej ostrożne. 

 

I dalej w to nie brnę, bo gdybać można nieskończenie długo, a to nie ma sensu.

Gdybyś miał w zanadrzu podobne historyjki, to chętnie poczytam.

Pozdrawiam.

 

[Marek.zak1]

@piąteprzezdziesiąte

Ja też czytałem opis przytoczonej tu historii, a szczegółów na temat ich życia nie było, oprócz tego, że prowadzili zgodne i wygodne życie,  oboje dobrze zarabiali i sporo podróżowali. Nie było mowy o żadnym zawodzie z żadnej ze stron, stąd odmowa zameldowania była dla niego takim zaskoczeniem, a nawet szokiem. 

Przed wrzuceniem też dyskutowałem z moją i córką i wg nich, przyczyną był strach przed tym, że jak oni się ewentualnie rozstaną, co zawsze jest możliwe, on nie będzie chciał opuścić jej domu, a brak zameldowanie daje jej poczucie bezpieczeństwa, że wtedy będzie mogła go wtedy wyrzucić. Życie pokazało, że on odszedł, bo życie w charakterze podejrzewanego mu nie odpowiadało. 

Dzięki za wpis i pozdrawiam. 

@Domysły Tak 7 lat to dosyć długo, a pytanie, czy lepiej prowadzić fajne życie, jakie prowadzili, czy oszczędzać na mieszkanie kosztem jednak wyrzeczeń. Skoro jest gdzie mieszkać, a małżeństwo jednak zakłada trwałość, to po co drugie mieszkanie?  Sedno sprawy mz jest tutaj zaufanie, którego zabrakło, a to oznaczało i przeważnie oznacza koniec związku. Pozdrawiam.