historia zapisana na płatkach śniegu

[MIROSŁAW C.]

dziadek wyszedł z domu
wyszedł zimą

a kiedyś to...

...we wszystkich budynkach
okna zaszklone srebrnym kwieciem
a podwórka
ukryte pod anielskim pierzem
i kulig gonił kulig
aż gromady dzieci
z policzkami jak zimne ognie
(heh
podarek od królowej śniegu)
zatęskniły za ciepłem

po czym
zmarzniętą pupą
siadało się na kaflowym piecu
i tak
na pohybel przeziębieniu
trzymając w dłoni
kromkę żytniego chleba
muśniętą słodką beztroską
o smaku miodu

nie usłyszałem
jak niebo otworzyło bramę

[violetta]

Ach piękne, będę chyba wracać.

[Leszczym]

@MIROSŁAW C. Jak wyżej :)

[Rafael Marius]

@MIROSŁAW C.

Miłe wspomnienia z dzieciństwa.

[JWF]

Gdzie te czasy gdy kulig gonił kulig, ech ;)

[Natuskaa]

Jeden z moich dziadków też wyszedł z domu zimą... i też podejrzewam, że przeszedł podobną bramą.

Pięknie opisane.

 

Pozdrawiam :)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  tylko westchnąć wypada - tamte zimy były cudnie  - 

                                                                                                            Pzdr.

[andreas]

Ślicznie i nostalgicznie. A naj ta "kromka żytniego chleba muśnięta słodką beztroską o smaku miodu."

Pozdro.

[MIROSŁAW C.]

Tego świata co w wierszu już nie ma. Ale warto choć na chwilę wskrzesić go słowem. Być może całkiem przypadkiem trafi na ten tekst - homosmatforius i pomyśli o świecie anologowym,  a nawet o tym, że mógł być piękny...

 

Dziękuję bardzo za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam. 

 

[Kwiatuszek]

@MIROSŁAW C. Przy takim kaflowym piecu grzałam kiedyś " Jaśka" przed spaniem. Oj, to były czasy! Ładnie, pozdrawiam serdecznie!