Wciąż zawiany

[andreas]

ciągle szumisz młodym winem

choć z butelki już omszałej

co dzień czekam kiedy spłyniesz

smakiem znanym mi na pamięć

 

jak tamtego października

gdy dojrzały w krąg winnice

każdym łykiem się zachwycam

żeby poczuć żeby słyszeć

 

że znów krążysz gdzieś w krwiobiegu

dawnym rytmem wciąż tym samym

och nie piję ci na przekór

lubię tobą być zawiany

 

Andrzej Kędzierski

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Całkiem nieźle. Jedynie ten wers wybija z rytmu. Wydaje mi się, że "gdzieś" jest zupełnie zbędne i to chyba właśnie o nie się potykam :).

 

Pozdrawiam.

[Andrzej P. Zajączkowski]

@Sylwester_Lasota Tak. Racja.