Strach
Otula mnie znów
Czuję chłód
Ręce mi drżą
Księżyc mocno świeci
Ja widzę ciemność
Poruszyć się nie mogę
A on idzie w moją stronę
Pewnym krokiem
Uciec nie mogę
Zamykam oczy
A w myślach
Znów
niepokój
Dłużej tak nie mogę
Ratuj
Proszę
Historia edycji
Strach
Otula mnie znów
Czuję chłód
Ręce mi drżą
Choć księżyc mocno świeci
Ja widzę ciemność
Poruszyć się nie mogę
A on idzie w moją stronę
Pewnym krokiem
Uciec nie mogę
Zamykam oczy
A w myślach
Znów
niepokój
Dłużej tak nie mogę
Ratuj
Proszę
-
Ostatnio w Warsztacie
-
KOBIETA 368
Jedna z tych nocy, w której toniesz
wzburzając fale mlecznej mgły,
w oddali czuły blask latarni
samotny żagiel bielą śni.
W tłumie krzykliwych, ludzkich twarzy
schronieniem w ciszy znaleźć spokój,
szukając światła szukasz siebie
w uśpionym porcie cząstek mroku.
Zmierzając nocą ku przystani
czas zapomina, echem lat
granitem skały w korze drzewa
zostawisz tylko lekki ślad.
Adler :) Dziękuję za inspirację: „Latarnia morska”.
Z dedykacją dla Ciebie:)
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 71 odpowiedzi
- 1 535 wyświetleń
-
- 37 odpowiedzi
- 594 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 562 wyświetleń
-
Zakochanka dla Janka 1 2
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- zakochanie
- zauroczenie
- (i 2 więcej)
- 32 odpowiedzi
- 1 220 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 918 wyświetleń
-