Na skraju lata

[Gizel-la]

Usiadł Dzień na skraju lata,
patrzy smutno na rachunek:
źle z budżetem, jak załatać
taką dziurę?

 

Słońcu wysłał już wypłatę
(nadgodziny policzone),
Morskiej Bryzie dał zadatek -
- jeszcze w porę.

 

A dla Burzy  - część gotówki,
ponoć się oburzyć miała,
że potrącił jej połówkę,
za ten hałas.

 

Zakres potrzeb  - całkiem spory,
wiec znów trzeba sprzedać tanio
swoje ranki, część wieczorów
Nocy dzianej.

 

Ta choć w letniej jest sukience,
z elegancją pierwszej damy
lubi sypnąć hojnie,  z wdziękiem -
- perseidami.

 

A Dzień płaci jej w naturze.
Zawsze potem ma zagwozdkę:
dobrze robi, czy na próżno
takim  kosztem.?

 

[Adaś Marek]

@Gizel-la Fajny pogodny wiersz

Pozdrawiam Adam

[Gizel-la]

@Adaś Marek  bardzo dziękuję za miły komentarz! :) Pozdrawiam!

[Łukasz Jasiński]

I tak też można...

 

Łukasz Jasiński 

[Gizel-la]

@Łukasz Jasiński wszystkie chwyty dozwolone :)

dziękuję za odwiedziny!

[Gizel-la]

@MIROSŁAW C. dziękuję za przystanięcie! :)

[violetta]

Fajny wiersz, na wakacje nie powinno się żałować:)

[Gizel-la]

@violetta oj - a wydatki potrafią być duże :)))

dziękuję za trafny komentarz!