Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@iwonaroma @iwonaroma osoba w tym wierszu owszem ubolewa nad utratą, sprawnym fizycznym ciałem i czerpaniem stąd przyjemności, ale wie , że jutro choć inne też jest, inne po prostu, może nie gorsze , może tak , akceptuje ale i stwierdza  , że jest inaczej

Dzięki pozdrawiam serdecznie 

Kredens 

@Jacek_Suchowicz tak, piękna ciepła jesień 

Pozdrawiam Kredens 

Opublikowano

Osobiście nie zgadzam się z tym, że wszystkie przyjemności za nami, nie palę i od kilku lat nie piję i choćby to sprawia mi przyjemność. Poza tym przyjemność tworzenia, czytania i tak dalej, a zresztą, chyba najważniejsze jest miłe towarzystwo. jak widzą zestresowanych, pełnych wątpliwości i  rozterek młodych ludzi, to myślę, że mnie jest lepiej. Pozdrawiam 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... wielka, a może nie aż tak, a upadki pomocne niejednemu, żeby się obudzić.

po.. różnica.. czytałam dla siebie.. do widzenia ... do jutra.. i kropka.

Dobrego jutra i nie tylko... :)

Opublikowano

@Marek.zak1 no młodzi też mają swoje problemy, wiadomo też się było młodą. Mówi się o tym aby być młodym duchem, ale co to w praktyce oznacza, optymizm, bycie nadal aktywnym, kreatywnym? No pewnie dlaczego nie jeśli jest ochota i siły to życie trwa, aż do końca. Tu w tym wierszu pewne sprawy które sprawiały przyjemności się skończyły itp.  osobiście paliłam i lubiłam nie palę ze względów zdrowotnych ale czasem chętnie bym zakurzyła. Co do picia , to raczej mnie nie ciągnęło,ale inni mają inne doświadczenia. Takie życie 

Pozdrawiam 

@Nata_Kruk dobrego i Tobie, zawsze się przyda 

Pozdrawiam i dziękuję za czytanie i polubienie

Kredens 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violettaTaka jest jednak rzeczywistość i w tym przypadku wcale nie chodzi o zakochanie. 
    • Na kamieniu, niby od niechcenia, usiadł liść. W oczach, sprytnie chowa przerażenia błysk. Mijają godziny, liść się nie rusza, tylko dyskretnie nastawia ucha. - Słuchaj pomarańczowy stworku, bardzo mi miło na mojej twarzy ciebie gościć, lecz pora tobie w dalszą drogę z wiatrem skoczyć... - - Dziękuję szlachetny kamieniu, lecz skoro wiatr mnie tutaj przywiał, widać jesteś mi przeznaczony, choć przyznam, dalekiś z urodą od wymarzonej żony. - - Chyba pan nie rozumie, zejdź pan w końcu z mojego nosa, bo cierpliwość zgubię. To nie jest twoje miejsce, tylko chwilowe na odpoczynek przejście. - Liść klonu przecząco głową pokiwał i jeszcze mocniej do kamienia przywarł. - Nigdzie się stąd nie ruszę, bo na pewno pod jakimś butem się pokruszę. Kamień już nic nie powiedział, tylko zagwizdał. Przyszedł kolega, ukłuł gościa koło tyłka, przyfrunęła przyjaciółka, połaskotała koło brzuszka. Tego liść się nie spodziewał. - Aj aj aj! - krzyknął na jeżyka. - Hi hi hi - Zachichotał na pszczółki skrzydełka. Łezki ze śmiechu otarł i odpadł. - Żegnam. - Uśmiechnął się kamień. - Zdrajca. -Rozległo się echo z oddali, między ludzkimi nogami. Liść z żalem fikołki zataczał, do czasu kiedy mały chłopiec w ręce go złapał. - Jaki piękny, pomarańczowy, będzie idealny do mojej korony. - Zachwycił się chłopiec wkładając kruszynę do ciepłej kieszeni. Liść jeszcze nie wiedział, że jego los właśnie się odmienił. Nazajutrz, przyjemnie zaskoczony, z dumą jaśniał na czubku szkolnej korony. Czy to przypadek czy przeznaczenie, tego nikt do końca nie wie. Idź swoją drogą i ufaj, a znajdziesz ludzi i miejsce, którym miłym będzie twoje serce.
    • Oddychaliśmy niegdyś ,tym samym powietrzem . Wciąż w te same miejsca, idąc za życiem lepszym. Lekarz i apteka , codzienność twoja babciu. By dostać choć gram ,zdrowia z chorobą w starciu.   Chcieliśmy tylko zdrowia, bo ono najważniejsze. Wciąż bitwę prowadząc, o swe bijące serce. I też walczę o zdrowie, jak niegdyś ty walczyłaś.   Dzisiaj ze łzą w oku, babciu cię wspominam. Teraz ciebie niema, leków brać nie musisz. Przyszła kolej na mnie, by ból w sercu dusić . Wspominam cie babciu, tabletki na stole.  I tę naszą ,tęsknotę za absolutnym zdrowiem.   Nie ważne co się psuje, w organizmie naszym . To straszne przeżycie ,gdy lekarz wciąż straszy.  Pamiętam nie jedno, dziękowałaś zawsze . Mówiłaś przyjedź, Aruś a pomożesz babci .    
    • @violetta Oh tak faktycznie:) Dziękuję za komentarz.
    • @violetta   Violetta.   kobieta z kwiatów utkana :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...