Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Nata_Kruk Tak, teraz złotobrązowe będą kokardy i nie tylko zapewne, bo i odcieni jesiennych jest sporo. A na wiosnę... kokardy soczysto zielone i barwne dodatki... Tak sobie wydumałam. A wiersz bardzo mi się spodobał. Wiadomo, moje klimaty.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@corival ... dziękuję za odniesienie o kokardach.. dobrze sobie wydumałaś.. miło, że wpadłaś do mnie.

Pozdrawiam także.. :)

 

Adaś.. ale mi motasz.. kłębuszki myśli.. tak, nie tak lotne, ale zawiązane kolory, dadzą się przytrzymać,

żeby je podziwiać kiedy tylko zechcę... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Nata_Kruk Dla mnie kokardy są ukoronowaniem sezonu zmęczonych myśli łowiących kolory i jak najbardziej pasuje mi ich wiązanie. Myśli zmętniałe burzą mi obraz skądinąd klimatycznego wiersza. Niemniej całość na TAK.  Pozdrawiam :)

Opublikowano

fajnie wyszło tylko jeśli mogę:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jesteś wspaniała - dwadzieścia lat temu tak mnie inspirowała Alicja W.

 

kokardy wiązać chcesz złotobrązy

lecz lepiej usiądź przy klawiaturze

spróbuj rymami wśród wierszy krążyć

sentencje trzymać wysoko w chmurze

 

każdy komentarz okrasić rymem

jak kartofelki chrupiącą skwarką

a pióro tłamsić choć jest bez winy

niech pisze płynnie - naprawdę warto

:))))

Opublikowano (edytowane)

@Amber ,,, kokardy.. :) chciałam w nich zatrzymać pozytywne kolory jesieni, a.. zmętniałe myśli.. to celowe, 
żeby dalej nieco 'podbarwić' treść i cieszy mnie, że... klimatyczna. Dziękuję.

@Łukasz Jasiński ... dziękuję za.. niezłe.

@beta_b ... fajnie, że z przyjemnością, a lata.. nigdy nie trać..:)  Lubię jesień, naszą polską.

@Jacek_Suchowicz ... Jacku.. próbuję od czasu do czasu, ale myśli nie zawsze chcą się złożyć,

a tak jak Ty, to mało kto, doceniam Twoją chęć zabawy. Za wierszowaną obecność i zachętę.. bardzo, bardzo dziękuję... :)

@iwonaroma ...  słowo.. zabełtać..  bardzo lubię, używam czasem... :) jasne, skojarzenie jest.

@violetta ... życie powinno i.. jest różnobarwne..:)

@Rafael Marius ... przydałoby się niejednemu, to prawda... ale od czego są marzenia... :)

w nich można...

@poezja.tanczy ... gra, czyli właściwie poskładałam "nutki"... :)

 

Bardzo Wam dziękuję za zostawione słowa, ślę pozdrowienie.

 

 

no i znikło... jeszcze raz. Klip... MIROSŁAW...sisy89... Andrzej P Zajączkowski... ja_wochen... Leszczym...

Dziękuję za cichutkie ślady czytania, także Was pozdrawiam.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 ... stałem  zwrócony w dal  budził się świt  Nieskończoność  patrzała ...   zatrzymałem myśli  na wczoraj  czas przestał płynąć  niedopowiedzenia zniknęły  zapanował spokój materia ubrała się w kolory nie była już naga ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia   
    • Szedłem sobie do baru o nazwie Atlantyda zwyczajowo i po dwa piwka, kilkanaście papierosów i po parę rozmów. Zimno było, rzeczywiście zimno, choć śniegu brakowało na duszy. Zamiast śniegu była mgła, co też można uznać za meteorologiczną ciekawostkę, zwłaszcza o tej porze roku. Dzień wcześniej zapobiegliwie kupiłem parę rękawiczek z napisem Route 66, niestety nie przymierzając ich na wstępie, co zaraz potem okazało się tragiczne w skutkach, ale nie uprzedzajmy zbytnio wypadków. I gdy tak szedłem chodnikiem spróbowałem rękawiczki założyć na swoje zmarznięte ręce. Ale nie dało się tego zrobić, bo rękawiczki były zwyczajnie za małe. Postanowiłem więc je wyrzucić, co okazało się nie najlepszym pomysłem. Ba, wyrzuciłem je nawet. Traf chciał, że moje wyrzucenie miało miejsce obok ładnej, lekko zadziornej dziewczyny we fryzurze interesujący blond. Jest to zresztą jedna z ostatnich rzeczy, jaką zapamiętałem. Dziewczyna była z gościem. Jej gach odebrał zdarzenie bardzo dosłownie, a mianowicie szybko, bardzo szybko doszedł do wniosku, że moje wyrzucenie rękawiczek jest niczym innym jak rzuceniem mu rękawicy. Ale to jeszcze wcale nie koniec tej historii. Gość był wielki jak szafa, potężny i pracowicie umięśniony. Można rzec, że był wyrobiony w przemocy. Wyglądało na to, że nawet napis pt. Route 66 na rękawiczkach jeszcze dodatkowo go rozjuszył. Sytuacja błyskawicznie poszła nie po mojej myśli, albowiem wpakowałem się w pojedynek i można go nazwać pojedynkiem Dawida z Goliatem. Pojedynku wcale nie chciałem, ale moje tłumaczenia odbiły się od tej dziwnej pary, zresztą wartej siebie wzajemnie. Moje największe nieszczęście polegało na tym, że za mały ze mnie Dawid, a z gacha za duży był Goliat więc cóż przegrałem. The End.   Warszawa – Stegny, 20.12.2025r.   Inspiracja – Poetka i Prozatorka Berenika 97 (poezja.org).
    • to może coś z suszonych truskawek...
    • @Berenika97 Dziękuję i pozdrawiam. Jak zwykle świetnie odczytujesz zamiary twórcy.
    • @Starzec Jesion nie mówi, ale działa - unosi gałąź. To może być gest protestu, pytania, a może po prostu bycia sobą, gdy wszyscy milczą. A może dlatego, że jesion należy do mniejszości gatunkowej - jest przecież w dąbrowie.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...