Jak wujaszek Wania

[Stary_Kredens]

 Trudno jest wiedzieć że nie byliśmy kochani

To jakby stale się jadło czerstwy czarny 

Chleb 

Człowiek siedzi nad  życiem zmarnowanym

I nawet nie ma łez 

 

To przed jesienią taka melancholia przychodzi

Tu na północy nawet jakby szybciej jest

Słychać za oknem wiatr 

Wyje zawodzi skomli jak zgłodniały

pies

 

Lecz na początku były nadzieje 

Człowiek je przecież miał

Tak pamiętam jak na niedziele

dzwony biły w kościele 

Jak się do tych niedziel

śmiał 

 

W trudzie potem do czegoś dążył 

Miał poczucie ważności spraw

Za czymś zadyszany biegł 

Zanim wyszło na jaw

że to czas był zmarnowany

A życie to zwykły

blef

 

To przed jesienią taka melancholia przychodzi 

Tu na północy nawet jakby szybciej

jest 

Słychać za oknem wiatr 

Wyje zawodzi skomli jak zgłodniały 

Pies

 

Sacriston północ Anglii sierpień 2024

 

 

Edytowane 17 Listopada przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)

[corival]

@Stary_Kredens O tak, jesień prowokuje do smętnych przemyśleń, a im człowiek starszy, tym bardziej skłonny do analiz, a nawet podsumowań.

Bardzo ciekawie brzmi ten tekst, doskonale, gładko się go czyta.

Mam nadzieję, że stwierdzenie "życie to zwykły blef" w puencie, wynikło tylko ze złego samopoczucia peela ;) Ogólnie chyba jednak aż tak źle nie jest jak sądzę.

Pozdrawiam :)

[Stary_Kredens]

@corival miałam czas i obejrzałam ponownie Wujaszka Wanię. No Czechow potrafi nastroić i ten wiatr za oknem

Dzięki za czytanie 

Pozdrawiam 

[corival]

@Stary_Kredens Wiatr za oknem... tutaj gdzie jestem jeszcze takich wiatrów nie ma... ale znam je. Jak najbardziej podkreślają tylko smętny nastrój.

Pozdrawiam ponownie :)

Edytowane 21 Sierpnia przez corival (wyświetl historię edycji)

[Amber]

@Stary_Kredens Północny wiatr działa pozytywnie na kreatywność i klimat. Jest dobrze wykorzystany w wierszu. Pozdrawiam :)

Edytowane 22 Sierpnia przez Amber (wyświetl historię edycji)

[Stracony]

@Stary_Kredens Bardzo wartościowy utwór i wzbudza we mnie myśli o problemach pokoleniowych. Dostrzegam różnicę :

- "stare pokolenie " przeżywa naturalnie melancholię jako formę zadumy, refleksji , odpoczynku. Po czym jesień mija i znów na wiosnę rusza nowa energia.

- "młode pokolenie" niestety często zapada nie w melancholię ,ale w depresję. Jesień zamienia się w zimę i trwa...

Co je zatem odróżnia? Ora et labora.

 

Należę do pierwszego oczywiście pokolenia :) i dopada mnie ten stan o którym piszesz często, ale .... nawet wejście tutaj i poczytanie utworów takich jak ten i spotkanie z ludźmi takimi jak Ty :) sprawia, że nie czuję się osamotniony. Mam pomysłów i apetyt na życie wielki, tylko sił na to zbyt mało i różnych problemów i spraw dużo. Ale są marzenia i poezja, ludzie.

Serdecznie pozdrawiam

[Jacek_Suchowicz]

zgłodniały pies na łańcuchu

niczym marzenia te zza krat

przez lato życia człek był w ruchu

pracował tworzył coś dziś ma

 

ponoć to wszystko wyborów kwestią

i Palec Boży szczęścia łut

życie pisane bywa pod kreską

albo wraz z szczęściem jest jak cud

:))

[Marek.zak1]

Nie tylko Czechow, ale cała ta literatura to literatura smutku i nieszczęśliwych, rozczarowanych ludzi.  Czasami można znaleźć, jak w  Martwych duszach, zabawne momenty, ale jak mawiał mój rusycysta w liceum to "smiech skwoz sliozy". 

Pozdrawiam

[Stary_Kredens]

@Jacek_Suchowicz tak, życie jest cudem, Czyż nie?

Dzięki za czytanie i rymowany komentarz, jak zawsze udany i w Twoim

 stylu

Pozdrawiam Kredens 

@Marek.zak1 pokaż mi ludzi starych i naprawdę szczęśliwych ? może bardziej są pogodzeni z losem. Są oczywiście wyjątki, choć może to w słowiańskiej duszy tak gra? Inne narody są bardziej hedonistyczne, ale jak np. przyjrzeć się twórczości Balzaca, czy Hugo, czy Stendhala, to co tak wieje optymizmem? Dickensa itd. 

Kredens pozdrawia 

[Marek.zak1]

@Stary_Kredens Ludzie starsi są najbardziej szczęśliwi, a było przeprowadzonych sporo badań.  Oto jedno z nich:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  

 

Co do literatur zachodnich są różne dzieła, a w rosyjskiej smutne są wszystkie. 

 

Pozdrawiam. 

[Stary_Kredens]

@Stracony dopóki się żyje człowiek zawsze może znaleźć coś, co go wesprze, pomijając oczywiście sprawy ostateczne, choć ostatnio w jakimś filmie słyszałam takie słowa,, człowiek może złorzeczyć przeklinać swój los, ale w chwili śmierci nie trzyma się urazy", czyli śmierć oczyszcza , ta chwila odejścia, może jeszcze przed nami , a może tuż tuż, kto to wie? Moja mama ma 93 lata i gdy się z nią spotykam( na co dzień jest z siostrą) wzdycha,, jak to długo jeszcze będzie trwało" tak że różnie to u różnych ludzi bywa. W sumie wszystko zmienia czas, płynie i wciąż się powtarza. Wielki tajemnica, że płynie zawsze tylko w jedną stronę jako jedyna wielkość fizyczna. Mnie też jest miło spotykać się z takimi ludźmi jak Ty i wymieniać się słowem 

Kredens pozdrawia 

@Marek.zak1 być może masz rację, aż tak dalece nie znam literatury rosyjskiej żeby kusić się o dyskusję. Dzięki za link w wolnej chwili zobaczę 

Pozdrawiam raz jeszcze kredens 

@Amber dzięki i pozdrawiam również 

Kredens 

[Stracony]

@Stary_Kredens Dziękuję za miłe słowa.Trochę przytulania jeszcze nikomu nie zaszkodziło :) Chyba :)

[Andrzej_Wojnowski]

@Stary_Kredens

 

Czechow ciągle żywy.

 

Pozdr.

[Natuskaa]

Może za dużo wymagamy od życia. Ktoś nam sugeruje, że mamy tylko jedno życie, tylko... więc wypada pędzić, żeby wszędzie zdążyć... a to nie jest możliwe, stąd potem te smuteczki.

 

Pozdrawiam :)

 

[Stary_Kredens]

@Natuskaa może i tak jest, a moze niektórych nie oszczędza , lecz tu raczej chodzi w tym wierszu o jesienna melancholię, która nastraja do smętnych ponurych myśli 

Kredens pozdrawia