Bez głowy

[Lidia Maria Concertina]

U styku.
Pomiędzy.
Na równi wertykalnie pochyłej.

Dusza dzielnie maszeruje poprzez zakamarki wszechobecnej pustki.
Ciało podaje się demonom na tacy.
Kody, tokeny i pękate aktówki zaprzeczają istnieniu rozmarzonej grawitacji.

Cytrynowy przedpokój czerwcowego popołudnia.
Natchnienia sączą się przez dziurawą siatkę, powykrzywiany parasol i ceglaste słońce Kalifornii ...

Daj sobie spokój, daj.
Idź po rozum, tylko niekoniecznie do głowy.

Szaleństwo domknęło jej wrota, a pomiędzy zamyśleniami dwie solidne więźby: prawda i jej brak.

Rozpacz uchyla okno. 

 

I tak będziemy sobie istnieć.
Bez związku z fabułą okien i drzwi, ale anielscy i  ...
Spokojnie.

A tak właściwie, to ... z kim do siebie mówię? 

 

 

[Dagmara Gądek]

@Lidia Maria Concertina … to jest bardzo słabiuchne a jednocześnie nieznośnie nadęte pisanie…warto sobie odpowiedzieć na pytanie : czym jest liryka. pozdr.

[Leszczym]

@Dagmara Gądek Z powyższą tezą nie idzie się zgodzić. No jakbyś nie popatrzył u powyższej Autorki od dawna idzie wielkie pisanie. No naprawdę na mój rozum gigantyczne wręcz, oszałamiające niesamowitym konceptualizmem chociażby... Mam tutaj takie "miłości" i "zachwyty" w jedną stronę :))

[Dagmara Gądek]

@Leszczym ...Leszczymku, przykro mi, ale Autorka produkuje nadmiarowo całą masę tekstów nieznośnie grafomańskich; ja taki pseudo-konceptualizm  znam z innych portali, tutaj jeszcze na domiar złego, teksty są długie, źle skomponowane, tracą spójność, są nie do obrony.

 

nie mam teraz przed terminem czasu, ale dla Ciebie wypunktuję tak na szybko - grafo:

 

styk - jest punktem ; pisanie, że coś tam jeszcze "maszeruje" jest bzdurą 

zakamarki wszechobecnej pustki  - to konceptualny oksymoron, kolejna bzdura, bo : wszechobecna, znaczy totalna, rozlana, a tutaj ma jeszcze zakamarki, ha, ha, i styk,  łojejku !

 

Ciało podaje się demonom na tacy...ufff.

 

Leszczym, sorry, muszę biegnąć na termin, a to jest niestrawny gniot, im dalej tym ciemniej, kapituluję...szkoda mi na to czasu.