snežinka Opublikowano 1 Sierpnia 2024 Zgłoś Opublikowano 1 Sierpnia 2024 brak mi odbicia brak własnego cienia spoglądam w przestrzeń otulona blaskiem księżyca podświetlane są kształty zachwycające swym wdziękiem nie dające szans zaistnieć komuś jeszcze nie chcę patrzeć na puste kształty pragnę zajrzeć głębiej dostrzec wołanie wydobywające się ze mnie przeróżne dźwięki choć bardzo piękne zakłócają mi odbiór siebie 2
Łukasz Jasiński Opublikowano 1 Sierpnia 2024 Zgłoś Opublikowano 1 Sierpnia 2024 I tak też można... Łukasz Jasiński
corival Opublikowano 1 Sierpnia 2024 Zgłoś Opublikowano 1 Sierpnia 2024 @snežinka Nie wiem, czy dobrze rozumiem, ale jeśli tak, to... Na uchodźstwie tak bywa... ksztalty, znaczenia, muzyka, barwy, a nawet powietrze są inne. Tak już jest. Pomijajac... Ładny wiersz jak dla mnie. Pozdrawiam :)
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się