Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Dagmara Gądek rzeczywiście, to moje sformułowanie może rodzić wątpliwości. Bo zakłada naszą 100%-ową wolną wolę. Z drugiej strony Ty piszesz o braku naszej woli o momencie odejścia?  Pewnie obie nie mamy racji ;) tzn. mamy, ale to są rzadkie przypadki (100%-owa wolna wola i kompletny brak wolnej woli w tej kwestii). 

Zapisałam w ten sposób by trochę wstrząsnąć naszym powszechnym mniemaniem, iż nie mamy wpływu na moment śmierci (abstrahuję też od samobójstwa, bo to akt rozpaczy przeciwny życiu, a przecież nie chodzi nam o rozpacz i destrukcję a o nasze szczęście i dobrostan).

Z pewnością do momentu śmierci trzeba dojrzeć - jeśli ma być aktem woli a jednocześnie poddania (i tu determinizm oraz 100%-owa wolna wola łączą się w jedno :)) - czyli... możemy mieć rację obie :).

Oczywiście nie zaprzątamy tym głowy dzieciom i młodzieży, tylko dorosłym, którzy zaczynają dostrzegać powszechność śmierci i chcą jakoś się wobec tej kwestii ustawić.

 

Ale przemyślę Twoją uwagę, tylko wówczas musiałoby być np.

 

'trwamy w doczesności bo

 

trema 

konieczność 

itd...

 

?

 

Dzięki za uwagi

i również pozdrawiam:)

 

 

 

 

@befana_di_campi @Łukasz Jasiński

Podziękowania:)

 

 

Opublikowano

@iwonaroma Ja nieśmiertelny, takim chce zostać,

                          jak Matuzalem, dziadek Noego.
                          Pragnę wykrzyknąć - liberum veto!

                          Marzenie...  Boże - musi być constans?
 

Pozdrawiam wszechwiecznie i już Iwonko!

Opublikowano

@iwonaroma

Mnie to raczej nic nie trzyma.

Jestem gotowy w każdej chwili odejść, a tremy nie ma, bo już byłem po drugiej stronie i wiem jak jest.
Z drugiej strony jako chrześcijanin nie zamierzam tego przyśpieszać, ale i opóźniać nie chcę.

Zachowuję neutralność i bierność.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Marek.zak1 Rzeczywiście, tylko dla nienawiści żyją tu nieliczni, i bardzo dobrze, że nieliczni, choć ich działania bywają mocno destrukcyjne, zwłaszcza gdy nie są skierowane tylko do jednostki ale np.do całego narodu ...

Dzięki, również pozdrawiam 

 

 

 

 

@Hiala :) zgadzam się.

Dzięki, również pozdrawiam 

 

 

 

@Waldemar_Talar_Talar :)

Dziękuję, również pozdrowienia uśmiechnięte :)

 

 

 

 

@[email protected] :)

Jak poetycko...

Dzięki Grzesiu, również wszechwiecznie Cię pozdrawiam :)

 

 

 

@Rafael Marius :) bierność rozumiana jako otwartość i oddanie (rozumiem, że nie chodziło Ci o ospałość;)) jest bardzo potrzebna w łagodnym przejściu, to na pewno. 

Dzięki:)

 

 

@Monia @Kwiatuszek

Podziękowania:)

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@UtratabezStraty ;)

Pewnie każdy z nas ma przed czymś, co robi pierwszy raz ... A nawet ci, co wiele już razy może po prostu nie pamiętają, więc także trema :(

 

 

 

 

@Natuskaa oj tak, tęsknota... Gdyby tak można zabrać ze sobą co dobre i piękne a tylko tę resztę zostawić... A może można? :) Cholera wie ;)

Dziękuję i pozdrawiam również:)

 

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Leszczym :) cudowna Kora ...

Dziękuję 

 

 

 

@Nata_Kruk :)

Tak, bo jest wiele tych trzymań, więc pasowałaby liczba mnoga. Jednak ja często pierwszy wers łączę z tytułem, a potem jest spacja, więc wg mnie może być tak, jak zapisałam. Chyba, że chodzi Ci o to, że trzymają nas z zewnątrz i nie mamy wpływu? Wg mnie, choć czasem tylko troszkę, jednak mamy jakiś wpływ...

Dziękuję:)

 

 

 

 

@corival oj tak, dręczący...

Dziękuję i również pozdrawiam:)

 

 

 

@Andrzej P. Zajączkowski

Dziękuję:)

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Byli więc silnie połączeni energetycznie. Bratnie dusze, może z poprzednich wcieleń? Cudownie napisane! Pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      i kos w soki
    • serce pękło nie hukiem lecz szeptem odłamki naszych rozmów już leżą na trawniku   twoje imię kiedyś najbystrzejszy promień słońca dziś jedynie uczucie wypuszczone z dłoni które nie wróci tą samą drogą   każde wspólne wspomnienie jest porcelaną rozsypaną na podłodze a ja bezbronnie chodzę po niej każdej nocy   iskierka nadziei z każdym dniem maleje ledwie się tli w popiołach niedomówień boję się ją zgasić bo nie wiem co zostanie   tylko cisza zna wszystkie odpowiedzi które bałem się tobie powiedzieć i choć czas zabrał nasze rozmowy pozostawił nas w tej ciszy   gdyby powrót do przeszłości nie był tylko filmem zatrzymałbym słowa i przytuliłbym cię wtedy  gdy jeszcze nie wiedziałem że tracę ciebie na zawsze   teraz zaś wpadłem w ciemną studnię gdzie światło nie sięga dna każdy dzień to walka a serce już odmawia walczyć   już nie będę tym samym którego pamiętasz w sercu mam szkło z każdym oddechem czuję ból  czy kiedyś jeszcze będę potrafił dotknąć miłości
    • Stoję przed oknem z brudną szybą, świat wydaje się zniekształcony, przykryty ciężką, matową zasłoną. Światło latarni delikatnie muska korę drzewa, tworząc jasne smugi.   Promień odbija się na swój sposób, tworząc tysiące drobnych punktów, rozbłysków, które układają się w nieprzerwany, niemy dialog z nocą. Drzewo rzuca cień, długi i niewyraźny, jakby kształt nie mógł się zdecydować, czy istnieć w pełni może zniknąć w mroku.   Noc żyje, pulsuje, zmienia się. Wydaje się rozszerzać, pochłaniając kolejne fragmenty krajobrazu, ale jednocześnie odkrywając swoje nowe twarze. Każdy ruch wiatru, każdy cień zdaje się zmieniać wyraz tej chwili. Stoję w milczeniu, próbując zrozumieć, czy to świat na zewnątrz zmienia się, czy może to ja widzę w nim coś, czego wcześniej nie dostrzegałem.   Ciemność nie jest już jednolita – ma swoje odcienie, głębie, a w niej ukryte jest coś nieuchwytnego, tajemnica, którą trudno rozwikłać.
    • w słodkiej sukience ręcznie piorę   pełna ekscytacji robię się gorąca  idę sobie ulicą i wącham kwiaty  wieje wiatr rozkładam ramiona        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...