Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

@Somalija masz fajne wiejskie tereny :) spotkałam turystów skośnookich i zapytali jak mogą wejść do Łazienek, a się nie da dziś, to wskazałam im zameczek obok i przejście kładka do drewnianych domków z małym parkiem, poszli tam, ja po jazdowie sobie chodzę:)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ludzie po Warszawie chcą sobie chodzić:) byli na starówce, teraz inne miejsca zwiedzają:)

Najmniejsza uliczka, ludzie sobie fajnie mieszkają:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Somalija

 

Na razie nie piję, bo: głodowej łaski podatników (zasiłek pielęgnacyjny, który otrzymuję od małego, najpierw mama, po ukończeniu osiemnastu lat - otrzymuję ja) - nie wydaję na alkohol (tylko na jedzenie i papierosy - to 215 zł), jak będę miał własną kasę (wypracowaną) - wtedy sobie kupię, jak zwykle: najpierw opłaty, jedzenie i dopiero na końcu...

 

Łukasz Jasiński 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@violetta

 

Wiem, mnie Warszawa już znudziła... Ile razy można to samo zwiedzać? Może kiedyś odwiedzę odnowiony Plac Pięciu Rogów... A może ty, Wiolu, zaprosisz mnie na spacer? Weźmiesz mnie za rękę i będziesz prowadziła własnym szlakiem?

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Łukasz Jasiński nie jestem romantyczką na jaką wyglądam:) mnie Warszawa nie nudzi, zawsze jest piękna, ja chodzę tylko po zielonych terenach, gdzie mniej ludzi, a po centrum nie chodzę, mam na co dzień wystarczy mi. Musisz sobie znaleźć młodszą kobietę, może jest jakiś z tego portalu. Piszę wiersze dużo fajnych dziewczyn, ja raczej umawiam się z rówieśnikami :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@violetta

 

Niektóre dziewczyny nie noszą majtek i staników...

 

Łukasz Jasiński 

 

@violetta

 

Wolałbym dworek w Jasionce po moich przodkach lub zaścianek w Piotrkowicach po kądzieli...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wynieśli do stodoły  misiaczka Trociniaka. Co on beze mnie zrobi? Na pewno będzie płakał.   Boi się strasznie myszy, pająków i ciemności. Bywał czasem w stodole, ale za dnia, do lalki w gości.   W wózku razem jeździli, takim szmacianym dla lalek, ona młodziutka panna, on wieczny kawaler.   Szczęście ich twało krótko, zaledwie kilka latek,  bo lalę odsprzedali tej rudej, piegowatej.   A misia do stodoły, jakby co zrobił komu! Chcę bardzo go z powrotem  w bezpiecznym, ciepłym domu.   Lecz będąc w kwiecie wieku to chyba niemożliwe, by znaleźć misia z trocin  wspomnienia łzą ożywić.    
    • Na stole ujrzał księgę obszerną Bogatą w słowa, sensy, znaczenia W tajemnic wielość bujną i barwą Jak jabłka złote – w sadzie istnienia.   W mądrości wieków hojnie zasobną (Niczym dzban z gliny – w wino czerwone) Odżywczych soków pełną dla duszy Jak winogrona słodkie – zielone.   Po co mi księga – pomyślał sobie, Te zakurzone  myśli pokłady, Nie w porę dane  jak starej ciotki Proszkiem na mole pachnące rady.   Po co mi słowa srebrne i złote Ze zgłosek kuta – ta biżuteria, (To polonistek w sweterkach w kwiaty I pomarszczonych – jest fanaberia.)   Zrzucił ze stołu księgę pożółkłą (Spadła z szelestem kart rozsypanych), Przed ekran martwy wrócił, by ścigać Stado potworów – z piekieł wysłanych.   By ścigać złudy z pikseli szyte Krótką lub dłuższą – nawałą kliknięć A halabardy i miecze nowe Palcem wykuwać – z fikcji klawiszy.   Kiedy po czasie dłuższym lub krótszym Przed lustrem stanął (chwila to wzniosła), Na tafli szczerej bólem fotonów Ujrzał dorodną – sylwetkę osła.
    • Kim Ty jesteś, kobieto? Co siedzi w Twej głowie Odpowiedz- rozumiesz jak Ty postępujesz? Gdy z różańcem w ręku,coś pod nosem szepczesz. Za czyją namową, dzieci różnisz Swoje, a wnuki odpychasz? Bezpieczeństwo Twoje, i Swoją wygodę, nad przyszłością dziecka chorego, wybierasz? Wstydzisz się go? Boisz, że tamten, przed Tobą drzwi zamknie? I co Oni, wtedy, o Tobie powiedzą? A czy serce matki, patrząc na-tych dwóch- spokojnie bić może?   Mówiąc- Chrystus cierpiał bardziej- zrażasz i odpychasz. Zamiast ciepłem łączyć-zamęt,chłód rozsiewasz. W niemej ciszy Twojej, serca ranisz strasznie. Jak nie matka,tylko, jak bezmyślne zwierzę. Nie wiem, czy te serca, wybaczą czy przeklną.    Twą miłość, matczyną. Ja jej nie rozumię. Niech PanTwój, bo mój Bóg,uczy co innego. Zwróci wszystko Tobie, co mówisz że dałaś. Razem z troską całą, którą jak uważasz, tak hojnie,wylałaś. Źle życzyć Ci nie chcą. I ja też, nie przeklinam Ciebie. Proszę - długie życie daj Jej, dobry Boże. By widziała skutki, swego zachowania. Różaniec, rozerwij. Podnosząc paciorki, niech na ziemię spojrzy! A może dostrzeże, nim śmierć swą poczuje. Że matczyne serce, nie tak, postępuje
    • @violetta No, ten rok pod względem burz był .. zajebisty. :) Gdybym miał być bierzmowany ponownie to nadałbym sobie imię związane z wiatrem. Ale mało to istotne teraz bo i tak katolikiem jestem jedynie na papierze.
    • @vooDooChild  można i tak, spróbuję
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...