Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tłumy się zebrały 

Dziś do teatru

Widownia już oczekuje

Na rozpoczęcie spektaklu 

W roli głównej 

Szczęśliwy Pan Alojzy

Znany w całym kraju

Którego gram ja...

 

Przygotowuję się do występu 

Rozbawić i zaciekawić widownię 

Moją misją jest

Z szuflady wyciągam maskę 

Za każdym razem się jej przyglądam 

Biała niczym śnieg 

Uśmiechnięty grymas na niej 

O dreszcze mnie przyprawia

Po chwili ją na głowę zakładam 

I wychodzę na scenę...

 

Kiedy spoglądam na widownię 

Widzę te wszystkie uśmiechy 

Zadowolone z mojej gry

Przypominają one moją maskę 

Różnicy prawie nie ma

Co mnie mocno przeraża

Lecz na całe szczęście 

Nikt nie widzi mojej twarzy 

Której nie chcę pokazywać...

 

Nikt nie widzi moich łez 

Smutku i bólu które skrywam 

W głębi swojego serca

Doskonale to kryję 

W końcu aktorem jestem

A przy akompaniamencie 

Wesołej muzyki orkiestrowej

Klnę pod nosem 

I szlocham niczym dziecko...

 

Nagle gromkie brawa się pojawiły 

Spodobał im się mój występ 

Własnych myśli już nie słyszę 

Jest cholernie głośno 

Kiedy powinienem się z tego cieszyć 

Jest zupełnie na odwrót 

Zagrałem tak jak oni chcieli

A im się to spodobało 

Nie lubię tego

Ale nie mam innego wyboru

Taką odgrywam rolę...

 

Po spektaklu zawsze się modlę 

Sam nie wiem czemu 

Nigdy nie byłem wierzącą osobą 

Po chwili zdejmuję tę przeklętą maskę 

Na twarzy mojej widnieje uśmiech 

Tylko po to by pokazać kolegom 

Że wszystko jest w porządku 

Udaję się do swojej garderoby

Żebym mógł znowu płakać 

Lecz tym razem 

Bez założonej maski...

 

 

 

 

 

Opublikowano

Ciekawe, czy ktoś kiedyś spróbuje.. zliczyć.. te maski. Temat ok. może trochę przy długie, ale całość przeczytałam.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.. ilu gra tak, żeby się przypodobać temu, który nad nim. brrr...

Opublikowano

Wszyscy jesteśmy aktorami, każdy z nas czasem zakłada maski, często jest to wymuszone sytuacją, gorzej gdy w tym wszystkim się gubimy i zaczynamy grać, nawet wtedy, gdy nie ma takiej potrzeby...

Ciekawy tekst.

Pozdrawiam serdecznie :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith czytam ten twój elaborat, który świadczy o jednym : nienawidzisz chrześcijan, uważasz religię za największe zło . Ania napisała ci, że trzech papieży przeprosiło za inkwizycję.Przeciez jest w każdej historii rozdział z czarnymi kartami.Ale to nie jest dowód na to, że kościół to tylko zło.Na pewno kościół ma więcej w swojej historii białych kart. Tylko wam niewierzącym trudno w to uwierzyć.Ale to jest wasz problem i wasze zmartwienie. A teraz popatrz w głąb własnego sumienia czy jesteś od zawsze w porządku i nie masz sobie nic do zarzucenia ?,Bo brakuje ci tolerancji i szacunku do osób wierzących. A sama kwestia wiary też jest dylematem.Bo osobiście nie podejrzewam , że są ludzie którzy w nic nie wierzą. Każdy ma swojego Boga albo tego prawdziwego albo wymyślonego. Wybór jest zawsze zgodny z sumieniem.A czy jest czyste czy skalane nienawiścią do innych to już temat na inną polemikę.      
    • @KOBIETA   Dominiko.   nostalgia u Ciebie.   zmysłowa podróż ze snu do jawy, w której Natura jest ciszą wzywającą do Prawdy, a rzeczywistość okazuje się być cieniem ideału.   z wielką klasą ten wiersz jest napisany :)   pozdrawiam Cię :)    
    • @Annna2 oczywiście - tak !   noumen - rzecz sama w sobie !   według Kanta, możemy poznawać jedynie swiat, jaki jawi się nam za pośrednictwem naszych zmysłów i wrodzonych struktur umysłu.   "fenomen"     dziękuję Aniu. dzisiaj jesteśmy jak jedna myśl !!!!!       @Alicja_Wysocka   Aluś. dzięki bardzo. tak bardzo jak Ancymonek potrafi dziękować :)   znowu Twój komputer ? współczuję.   pisanie na zwolnionych obrotach ?   ja się nauczyłem gadać do swojego smartfona, a on się nauczył to zapisywać. tyle  że robi piekielne błędy :)      
    • Śniłam tej nocy bliskość lasu. Zamszowe wspomnienie mchu  kruszy moje rzęsy.    Przywołujesz mnie ciszą. I nie potrafię zrozumieć,  rzeczywistości drzew.! Były prawdziwe czy tylko odbijały się w tafli.? Jakby świat istniał naprawdę ponad linią horyzontu.!?            
    • @Migrena  Powiem za I. Kantem za Jego "Imperatywem kategorycznym", że, jeśli traktuje się człowieka jako cel, a nie jako środek, to nic nie jest niczym, zawsze czymś, a z popiołu powstaje życie, tak jak nie ma nicości- bo człowiek swoim życiem wypełnia nicość, i powstaje też miłość Tak  mi się skojarzyło, może nie tak,. Z podobaniem  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...