Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Takie dziwne, że być uczciwym to żadna norma.

 

Nie ma ludzi całkowicie uczciwych, może są aspirujący.

Uczciwość to jest coś, co ma wynikać z pewnych faktów, co konkretnie należy zrobić w danych okolicznościach.

Jak przeżyć z uczciwością - oto są pytania.

 

 

Opublikowano (edytowane)

czy ktoś zazdrości

tobie uczciwości

 

chociaż to nie jest

dzisiaj w zwyczajności

 

wyłuszczyć sprawę

kawa na ławę

 

niespotykane

trza mieć odwagę

 

chociaż człek straci

haracz zapłaci

 

ale się nigdy

nie wzbogaci 

 

łeb ma otwarty 

na wszelkie żarty

 

i się uśmiechnie

miast grywać w karty

 

 

nie szukaj mnie na żadnej stronie

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@agfka

Uczciwy względem siebie, oto wyzwanie :)

 

@Jacek_Suchowicz

Bo dla uśmiechu, na głowie stoi

Bo przez uśmiechy, już się nie boi :)

 

@Waldemar_Talar_Talar

Dzięki wielkie Waldemarze

 

@Nata_Kruk

Tak, jest coś magicznego w tym co zwykłe

Bo zwykłe

Oby się nie przyzwyczajać

 

@Natuskaa

Dla serialu, co wymaga

I naucza, co znaczy rozwaga

Miło mi :) Dzięki

 

@Rafael Marius

Podpisuję się!

Trzeba umieć patrzeć

Aby widzieć

 

@andrew

Bo pamięci, co wyznanie

Przytaknięci, poczekanie

 

@Andrzej P. Zajączkowski

Bo dla gości, to zasada

Jak jest zwada, w tych okładach

 

 

Dzięki wszystkim za czytanie

Miłego weekendu!

M.

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rak oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
    • Życia gasną jak żarówki. A ja tylko spaceruję po pełnych bólu i zapomnienia. Teraźniejszości Himalajach. Usiadłem pod półką szkieletów. Stąd prowadzą w przyszłość drogowe krzyżówki. Za każdym zakrętem czyha strach.   Trzeba nauczyć się żyć i zdychać jak bezdomny pies. Siedzieć cicho, gdy czeszą pod włoski. Czerpać ostatni dobytek z pustych kies. Wrosnąć jak pleśń w ten krajobraz miejski.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...