Rainer Maria Rilke - Casablanca

[Andrzej P. Zajączkowski]

Wiem, gdzie wciąż stoi w górach

kościółek z klamką przeżartą rdzą.

Jak mnisi w szarych kapturach

cyprysy wokół niego się pną.

 

Zapomnianych świętych gromada

mieszka tam przy ołtarzu samotnie.

Wieczór im aureole zakłada

przez szyby wybite w oknie.

 

I Rainer:

Am Berge weiß ich trutzen

ein Kirchlein mit rostigem Knauf,

wie Mönche in grauen Kapuzen

steigen Zypressen hinauf.

 

Vergessene Heilige wohnen

dort einsam im Altarschrein;

der Abend reicht ihnen Kronen

durch hohle Fenster hinein.

Edytowane 28 Czerwca przez Andrzej P. Zajączkowski (wyświetl historię edycji)

[andreas]

@Andrzej P. Zajączkowski

Lubię takie klimaty.

Pozdro.

[poezja.tanczy]

@Andrzej P. Zajączkowski

Świetny wiersz

Warto było przeczytać,

 

Pozdrawiam miło,

M.