Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Limeryk o potrzebie ciszy


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Klip

spokojnie, powoli,

 

pan łowczy się szkolił

 

przez rok u sąsiadki

 

- huk znoszą... pośladki.

 

;)

 

A może to nie słuch, tylko wzrok?

 

Taka propozycja związana z rytmem i 'dubeltówką".

 

Pozdrawiam.

 

Cóż, głuchy jest łowczy z Hajnówki
na wieczne swej ślubnej wymówki,
że huczy jej w głowie,
gdy mężuś w alkowie

cmok-cmok w uszka ją z dubeltówki.

 

lub

 

już cmoka ją rok z dubeltówki.

Opublikowano

 

 

 

@Klip Z tymi 'uszami', to tak z czystego współczucia, dla ślubnej łowczego. Niejednokrotnie

 

            jako brzdąc przeżyłem tę 'przyjemność', kiedy różne ciocie zbyt daleko doszukiwały 

 

            się moich polików. O szmince na uszach nie wspomnę :)

 

           Nie ma za co, na zdrowie.

 

Opublikowano

@Klip

Gdy ślubna nie robi wymówki
to całuj gdzie chcesz  z dubeltówki,
lecz gdyby się tak zdarzyło
że do niej nic nie dociera
to trzeba mieć silne nerwy,
żeby nie użyć sztucera.

 

Pozdrawiam

  • 5 miesięcy temu...
  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Zgadzam się, to nie jest bajka, moim zamysłem nie bylo jej napisanie.
    • W pałacu mieszka para bywają królem i królową.   Na ścianach są ozdobne linie. Wyrysowane są rośliny - często czterolistne koniczyny. Nie braknie morskich muszli…   Zamek ma trzy baszty i dwanaście okrągłych okien…   Gdy przybywa słoneczny rycerz, podnoszą zwodzone mosty.          
    • "Najniebezpieczniejsza jest pora, gdy nic się nie dzieje, nic nie boli i nic nie dokucza. Gdy wszystko toczy się nurtem spokojnym, a sprawy dojrzewają z wiosenną ufnością." Rajmund Kalicki "Dziennik nieobyczajny" wieczór nacechowany płynnością linii, jakby go Luigi Colani zaprojektował. łagodne daje mi w kość. ech, czuję, że przeciąga się w środku, z hurgotem w stawach, puchate i wszystkookie zwierzątko intelektualne, sapacz-gryźca, co wykatulał się z chmur, by mnie rozleniwić. rozanielić. nawet blask słoneczny jest jakiś porowaty. nic, tylko leżeć i się przejmować. czymkolwiek. rozdrapywać zabliźnione. a może: otrząsanie się z zapyziałości. mentalnej. oto stoję przed dębową biblioteczką szczelnie wypełnioną tomami. wszelkie problemy ogniskują się w ich zawartości. grzeszek w koronkach, szpetne przekleństwo podniesione do rangi sztuki wysokiej. opisy takie, że aż można za nie przynoblić. i mały ja, schłostany wiechetkiem pokrzyw, ostrym językiem prześmiewcy. nieumiejący czytać, a więc bronić się przed jadem paszkwili, głuchą i głupią tkanką plotek. jeden sukinsyn z mojej wiochy, w ramach zemsty, bo nie chcę z nim więcej pić ani ćpać, rozpuszcza famę, że jestem pedałem (nie mylić z gejem). powinienem się tym przejąć, co najmniej zwyzywać idiotę. a mi się pisze powieść "Niewzajemne". poczciwość to welurowy czołg, który przejeżdża mi po głowie. obłęd.      
    • Żonkoś po hulance w Nysie              chciał przeprosić żonę Krysię,              gdy ujrzał ją z wałkiem,              odeszło mu całkiem              i w budzie Azora skrył się.                                                  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...