Ciemną doliną - Fatum jak zbawienie

[Dawid Rzeszutek]

Ciemną doliną - Fatum jak zbawienie

 

Ciemną doliną idąc zła się nie lękasz
Bo sam z otchłani jesteś płomiennej
Całe ciało twoje, jak Hiob ciągle stęka
Lekcji nie sposób zapomnieć cennej

 

Lubisz jak inni stękaja w melodii bólu
Twojego przekletego losu w gehennie
Wołasz wciąż - Przybądź cieni o królu!
Jakże twoje lekcje bezcenne tu cenię!

 

W gówno nieświadomie tu zmieniasz
Świat, co w dłoniach bolesnych płonie

Twój brat zgniliznę już niesie Barabasz
W skradzionej mesjańskiej z róż koronie

 

Cement grobów pobielasz niezdrowo
Trupy z trumien rządzą twym światem
Stworzyłeś cel i potępienie tu na nowo
Najlepiej jest zgnić bity twoim batem

 

Świecisz przykładem bogatym kupcom
Co zdzierają szaty i toną w płomieniach
By wyrzec sie Bogów i oddać dzikim nocom

By zdobyć przychylność diabłów cienia

 

Wieczorem miast modlitwy tniesz żyłę
By krwią namoczyć ten sygil demona
Który czyni tobie cuda, które tak lubiłeś
Gdy twój czas pędzi w Żydów koronach

 

Lekko wzdychasz gdy w sejfie leży złoto
Gdy rodzina się modli do wuja szatana
Bez znaczeniu czy wszystko jest to po to
By rozpuścić malarię i by pękła bytu rana

 

Ciemną doliną idziesz i miłości sie lękasz
Bo jest mała szansa, że Bóg gdzieś istnieje
Że jednak miast dobrobytu czeka Cię męka
Że wrócisz gdzie wieczne bólu płomienie

 

Bo modlitwa marna wiernym łeb kruszy
I sygnał wiary w bólach w kosmos niesie
Jak strzała najświętszej anielskiej kuszy
W prastarym koscioła cmentarnym lesie

 

I wiara choć wyginie w twoim tutaj czasie
I wolny bedziesz od mądrości tej Pańskiej
To i tak zje Cię grzech w czynu ambarasie
Jednej siły nie pokonasz - siły mesjańskiej

 

Autor: Dawid Daniel Rzeszutek