Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czarujący uśmieszek prawdy zna,
Nękanej jak skazanego na śmierć.
Na szubienicy - krok wstecz,
Postać wymownie mglista.

"Ojcze Nasz, któryś jest w niebie..." -
Słowem zsikany w duszy Ateista.
Łka bo łka - bo łkać wypada.
Bóg i w jego racjach hasa.

Pojąć nie może: "Mój Panie Boże",
Pytań jak dział pod Bordeaux,
A to przecież prosta sprawa,
Bóg miłością się wyraża.

W Chinach byłeś - być zamierza,
Zdjęcie Pana nie wypada.
Ale wierzy - wierzy pewnie,
W murek chiński ... na plenerze.






[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 24-09-2003 03:33.[/sub]

Opublikowano

jak się umieszcza wiersze w środku nocy, kiedy "normalni" ludzie śpia, to nie wolno mieć żalu do "losu"

nie po raz pierwszy widzę twoje mocowanie się z absolutem
nie znajdziesz go w prawdach objawionych
on w tobie
wiersz trudny w odbiorze
nie rozumiem:
"Na szubienicy - krok wstecz
Postać wymownie mglista"
ale bardzo lubię twoje zadumania
nimo upływu lat pytania najprostsze zawsze dręczą
wezmę jak i inne do siebie
po Wiadomościach zawsze muszę coś do sensu przeczytać, by uwierzyć w mądrość ludzką

pozdrawiam serdecznie
seweryna

Opublikowano

Cała'dramaturgia' tego wiersza ma pompatyczny wydźwięk i dzięki temu mozna uznać (ja uznaję)iż brzmi on jak pisany przez adepta gimnazjum zeszłego stulecia.I tam też ten wiersz wg mnie powinien się znal.,ale nie znajdzie się,bo mamy XXI wiek i to już nawet nie jest tzw.współczesność :-).Ponadto niby są te rymy,niby nie...Jeśli to rodzaj eksperymentu,to się nie udał.to chyba wszystko.pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
    • @Jacek_Suchowicz  Inspiracją jest Cyprian Kamil Norwid- dałam w tagu a dokładnie"  Moja piosnka 2" fragm.   Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów nieba, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie: „Bądź pochwalony!” Tęskno mi, Panie.       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...