Meltdown

[Wędrowiec.1984]

Meltdown

 

Za dużo, już za dużo, błyski, szumy wszędzie,
A wszystko jak stroboskop zewsząd mnie naświetla;
Jak uciec? Czym wypłynąć z bodźcowego piekła?
Przestańcie już, mam dosyć, proszę was, odejdźcie. 

 

Na moment, choć przez chwilę niech spokojnie będzie;
Ja wiem, że wy musicie… Wciąż próbuję przetrwać
Śród szumu neurotypów, w iskrach i refleksach,
Z nadzieją, że się skończą, że gdzieś pójdą wreszcie.

 

Na uszach mam słuchawki, nad oczami daszek;
Wygłuszam otoczenie, by nie przeszkadzało,
I siedzę w zaciemnieniu, nie dopuszczam świateł,

 

Bo ilość mocnych ukłuć tylko powiększają.
To przejdzie, lecz nie umiem świata czuć inaczej,
Choć staram się, by czucie trochę mniej bolało.
 

---

[Marek.zak1]

Przebodźcowania ciąg dalszy, a teraz dźwięki, światła. Ten typ tak ma, a lekarstwa nie ma, tylko jak walka z gorączką, obniżanie, a często nie wiadomo, skąd się bierze. U Ciebie słuchawki, daszek.

U mnie w tle radio Pure Mozart przy którym mogę czytać, pisać i pracować. 

Znowu fajny sonet, taki mozartowski, w stanie czystym. Pozdrawiam

[Rafael Marius]

@Wędrowiec.1984

Ja mieszkam w centrum Warszawy, wszędzie wokół oświetlone reklamami wieżowce plus jeszcze świąteczne ozdoby. Nigdy nie jest ciemno. Do tego jeszcze iluminacje budynków.

Ludzie próbują z tym walczyć. Czasem nawet skutecznie.

Ekolodzy mówią na to smog świetlny.

 

 

Edytowane 20 Grudnia 2023 przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

[beta_b]

Kiedyś wchodziłam do ciemnej garderoby i siedziałam godzinami. Latami (po pracy z ludźmi) nie byłam w stanie oglądać filmów, czytać, słuchać muzyki czy radia. Tylko ciemność i cisza dawała ukojenie.  Doskonale wiem, o czym piszesz. bb

[Marek.zak1]

@Rafael Marius Znam temat, obecnie mieszkam na obrzeżach i tylko w szczycie sporo pędzących aut. Potem cisza i spokój. Czasami biegają dziki. Niektórzy się boją, a przecież nikogo nie skrzywdziły, a pędzące samochody na odcinku 3 kilometrów zabiły lub zraniły kilkadziesiąt osób. W zeszłym tygodniu rozjechały uczennicę przed szkołą. Nie wiem, czy przeżyła. 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale ja akurat na to nie narzekam, nawet lubię, choć podobno niezdrowe dla mózgu.

 

To faktycznie niebezpiecznie tam u Was.

U nas to raczej tylko stłuczki najczęściej.

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie ma, ponieważ taki po prostu się urodziłem.

 

O, no to i tak masz fajnie. Żeby cokolwiek zrobić, czy popracować, muszę mieć idealną ciszę.

 

Tak, masakra i murowane przebodźcowanie z prześwietlenia.

 

Miałem i w zasadzie mam do dnia dzisiejszego swoje metody na to, i powiem Ci, że niesamowicie podobne do Twoich. 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pewnie tak, choć może bardziej dla tych nietutejszych, bo ja od urodzenia jest przyzwyczajony. W PRLu też było sporo neonów w okolicy. Na moim bloku też.

Nawet pomagałem przy ich zakładaniu.

Dostałem za to sporo różnych śrubek i nakrętek. Przydały się.

[Wędrowiec.1984]

@Rafael Marius Rozumiem.

@beta_b Wiersz został napisany w około 20min, krótko po dzisiejszym, bardzo silnym meltdownie.

[iwonaroma]

Przebodźcowanie jest czymś okropnym. Ja np. jak wychodzę z hipermarketu to jestem chora... w ogóle współczuję sprzedawcom, te okropne mocne sztuczne białe światło przez tyle godzin pracy ... 

 

[Wędrowiec.1984]

@iwonaroma To jedno, ale meltdown jest totalnym rozchwianiem zmysłów, przeciążeniem, które trudno opanować i człowiek po prostu albo się wyłącza, albo zaczyna wariować. Każdy dźwięk, każdy ruchomy oraz nakłuwa wtedy zmysły, niczym igła. 

[iwonaroma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak, lepiej wycofać zmysły niż zwariować...;)

Poza tym wycofanie zmysłów jest korzystne na pewnym etapie rozwoju duchowego.

[Andrzej_Wojnowski]

 

Jako bardzo młody człowiek przeczytałem "Obłęd" - J. Krzysztoń.

Wtedy zrozumiałem że nasz świat to wielki psychiatryk.

 

Twój wiersz mi to przypomniał.

 

Pozdrawiam

[Wędrowiec.1984]

@Andrzej_Wojnowski Rozumiem. Nie czytałem, więc nie potrafię odnieść się do książki, aczkolwiek czy świat to jeden wielki psychiatryk? Hmm... ciekawe stwierdzenie.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Wędrowiec.1984Umysł ma to do siebie, że nigdy nie śpi, nie odpoczywa, ciało zapada w sen, w stan spoczynku, lecz umysł pomimo, że jest częścią ciała, żyje swoim rytmem, a przeciążony myśleniem ma prawo do przesilenia. Nie praktykuję codziennie medytacji, czasami próbuję i rozumiem, że jest to dobre antidotum, taki uspokajacz umysłu, takie ciche tornado rozwalające natrętne myśli, przynajmniej na pewien czas.  

Nie jest to łatwą rzeczą - kontrolowanie umysłu, lecz konieczną, inaczej będzie odwrotnie i wówczas mamy krach czy też meltdown. Pozdrawiam.