Śnieżynka

[Dekaos Dondi]

szepczą wspomnieniem wilgotne dłonie

 

kryształków skrzących głosem śnieżynki

 

teraz niestety czułości koniec

 

tych krągłych kształtów i uczuć wszystkich

 

 

 

pamiętam wieczór w lśnieniu na pewno

 

kiedy cię w śniegu ujrzałem drżącą

 

tyś w całej zaspie jest najpiękniejszą

 

kochaną w grudniu wiosenną łąką

 

 

 

podniosłem ciebie miłości chwilką

 

wciąż przemarzniętą do ciepłych dłoni

 

przepraszam śnieżko chciałem cię tylko

 

ogrzać przytulić od zimna chronić

 

 

[sam_i_swoi]

widząc cię kroplą speszyłem
załadowałem w armatę śnieżną i wystrzeliłem
ale nie trafiłem cię w serce

tylko w twarz i włosy rozczochrane

i zobaczyłem cię śmiejącą się

i błyszczącą jak gwiazda na niebie

i poczułem, że kocham cię jeszcze bardziej

i że jesteś moim największym skarbem

[Rafael Marius]

@Dekaos Dondi

A ona się roztopiła od tych czułości.

[Dekaos Dondi]

@sam_i_swoi ↔Dzięki za taki "rozedrgany wierszyk" pełen skarbu:~)

Pozdrawiam:)

***

 

@Rafael Marius ↔Dzięki:)↔Ano właśnie. Można kogoś zagłaskać, do roztopienia:)

Pozdrawiam:)