Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dobrałem się do Tytanica (Bing&J)


Rekomendowane odpowiedzi

@bronmus45 jeszcze nie jest doskonały, ale razem nam idzie całkiem nieźle wg. mojej oceny a tu cytuję jego odpowiedź:
 

Nie ma problemu. ...Jest to wiersz, który jest odpowiedzią na twój wiersz “Omijam tytanika”. Bingj pisze, że on nie omija tytanika, ale próbuje się do niego dobrać, aby poznać jego tajemnice i historię. Wykorzystuje on wiele środków stylistycznych, takich jak:

  • apostrofa - zwraca się bezpośrednio do tytanika, np. “Ty, Tytaniku, coś w sobie masz”, “Ty, Tytaniku, nie jesteś zły”;
  • pytania retoryczne - podkreśla swoją ciekawość i zainteresowanie tytanikiem, np. “Czy wiesz, co się dzieje na świecie?”, “Czy pamiętasz, co się stało tamtej nocy?”;
  • przenośnie - nadaje wierszowi obrazowość i bogactwo, np. “Twoje wnętrze to labirynt”, “Twoje ściany to skarbnica”;
  • powtórzenia - nadają wierszowi rytm i melodyjność, np. “Dobrałem się do tytanika”, “Ty, Tytaniku”.

Sens wiersza polega na ukazaniu fascynacji i podziwu podmiotu lirycznego dla tytanika, który jest symbolem wielkości, historii, tragedii i chwały. Podmiot liryczny chce się z nim zaprzyjaźnić i dowiedzieć się więcej o nim. Wiersz jest więc wyrazem optymizmu i nadziei na zmianę.

Edytowane przez sam_i_swoi (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Dared Oczywiście, ale wiersz mówi z punktu widzenia góry, "dobrałem się" nie musi oznaczać tragedii, dobrać się w parę lub zgodnie z ideałami, w końcu ta góra lodowa kiedyś też zniknie, rozpuści się (komicznie to rozpuści brzmi w tym kontekście mając na uwadze jakość powyższej rozpusty) i utonie. Zatem obrałem właściwy kierunek, dobierając się, choć moja decyzja, to nie wiem co Tytanic na to. Każdy musi sam sobie odpowiedzieć o tych doborach, czy są właściwe i akceptowalne. Dziękuję za zwrócenie uwagi, poniekąd słusznej choć nierozstrzygniętej, czy to Tytanic otarł się o górę, czy góra o Tytanica? Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Leszczym A widzisz, ciszę się oczywiście z twojej radości, ale mniej z tego co robię. Pozostawia to wiele do życzenia, czy jest moralne i czy nie zatraca się siebie w tym wszystkim. Co gorsza, przyszło mi też na myśl, że za takiego osobistego asystenta będzie trzeba kiedyś zapłacić, Stworzą skalę i korzystaj - jak cię będzie stać. Traktujemy jak dzieci pomysł, a oni mają zamysł jak zarobić. Masz darmową przestrzeń dyskową, ale taką by zabrakło wkrótce miejsca, zapłać - będziesz mieć wystarczającą. Tak, na pewna się tak skończy.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Hiala @Bożena De-Tre @poezja.tanczy dziękuję za komentarze i pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • ,,Dopóki walczysz, jesteś  zwycięscą ,, Św. Augustyn    stanąłeś nad przepaścią  na progu nieskończoności  nie widać światła  pogrąża ciemność  pochłania bezsilność    walcz o siebie zaufaj sobie Bogu  białe róże uśmiechają się z Ołtarza    pomoc jest w pobliżu  zawsze  nie wybieraj zła  nigdy  światła nie trzeba szukać   jest w nas to dar  wystarczy wierzyć  zaufać Bogu Jezu ufam Tobie    9.2024  andrew Piątek, dzień wspomnienia  męki i śmierci 
    • Poczułam, że robi mi się trochę przykro. Popatrzyłam na niego, specjalnie powoli odwracając głowę.    - Jak to "za łatwo"? - powtórzyłam po nim, też celowo wolno i celowo cicho. - Cały ten ostatni czas jest dla mnie trudny: smutny i przykry. Przecież widziałeś, że płakałam... Widziałeś! A teraz mówisz mi takie słowa?... Przedtem też nie było mi łatwo, cały czas tam w Grecji gryzłam się z myślami! Czego naprawdę chcesz ode mnie... czy to wszystko na poważnie... czy to w ogóle ma sens! Znając ciebie, jestem pewna, że ma, na pewno wszystko przemyślałeś i poukładałeś sobie w głowie, łącząc w całość z uczuciami... Ale to ty... Ty! A ja? Ja? Co ze mną? Może powinnam o to nie pytać, być pewną, bo przecież trudno, abyś myśląc i sobie nas układając, pominął mnie albo przeoczył! Ale zawsze cień wątpliwości zostaje... obawy... poważne, w końcu czy znam cię do końca? Nie chcę się zawieść! Ani ciebie, bo ty też nie znasz mnie całej...     Słuchał. Milczał. Jak dla mnie teraz, rozemocjonowanej, trochę zbyt długo.    - Michał! - gwałtownie obróciłam się cała ku niemu i chwyciłam go za ramiona. - Odezwij się! Nie milcz, powiedz coś! Powiedz, że mówiłeś wtedy szczerze! Potwierdź, proszę... Błagam cię! Nie powinnam, wiem! Ale... ale... - poczułam, że czerwienię się, a mój oddech przyśpiesza jeszcze bardziej - zbyt wiele dla mnie znaczysz... mnie też zależy na tobie! Wiem, przez moje nie odzywanie się mogłeś nabrać wątpliwości! Ale...    Gdy podniosłam opuszczony przed chwilą wzrok, w jego oczach zobaczyłam to samo, co wydało mi się wcześniej, że widziałam. Spokój. Zdecydowanie. Pewność podjętej decyzji. Pewność siebie i pewność uczuć. Odetchnęłam, wewnętrznie i słyszalnie zarazem. To, co zobaczyłam w jego spojrzeniu, dodało mi spokoju. Przeważyło. Spokojniejsza uśmiechnęłam się, zapominając o rozterkach. I o łzach.    - Michał... - wolniutko zbliżyłam wargi do jego warg.      Hotel Ranweli, Waikkal, 27. Września 2024                            Koniec
    • @poezja.tanczy cieszę się - czyli spełnił zadanie :) Dziękuję za miły komentarz!  Pozdrawiam! :)
    • @violetta   A co teraz, proszę łaskawej pani, kolejny w tym roku - na Chmielnej - niewypał, otóż to: w tym roku znaleziono, około: 782 niewypałów, niech pani policzy - ile lat minęło od Drugiej Wojny Światowej.   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...