Ułuda

[w_berecie]

Mówimy o sobie ładnie

Myślimy sobie poprawnie

Żadnych zagnieceń i wyrw

 

Nie chcemy widzieć słabości

Nie chcemy oddać słabości

Żadnych uprzedzeń i krzywd

 

A co, jeżeli boli, jeżeli sączy się struga

Jeżeli przerwie tę tamę,

Przejmie narrację i nada jej rytm

 

Co wtedy w nas pozostanie

Jak na nas spojrzy świat

Czy skinie wyrozumiale

I powie: też miewam tak

Edytowane 17 Listopada 2023 przez w_berecie (wyświetl historię edycji)

[error_erros]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To tak miało być, że rymujesz to samo słowo? Czy to jakieś przeoczenie?

 

Ogólnie wiersz jest taki sobie zanim dotrze się do puenty. Czasem tak trzeba, żeby puenta na jego tle wybrzmiała bardziej. I wybrzmiewa, moim zdaniem. Ostatnia strofa jest naprawdę spoko.

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... zgadzam się. Ten.. świat.. ociupinkę patetycznie wybrzmiewa... ale pasował Ci do rymu.

Ogólnie... za podjęcie tematu o ułudzie, zostawiam plusik.

 

 

Edytowane 17 Listopada 2023 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[w_berecie]

@error_erros Tak, słabość była celowa, ale może faktycznie być odbierana jako "pomyłka". Przemyślę. Dzięki za opinię :)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Najczęściej jest wyrozumiałość, przynajmniej dla mnie.

Ja jestem niepełnosprawny na wózku i dużo jej doświadczam.

[Deonix_]

Treść bardzo interesująca, ale z formą mi jakoś nie po drodze, niestety. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tutaj jest wszystko ok :)

 

Natomiast tu:

te sąsiadujące ze sobą "słabości", jakoś mi nie pasują. Rozumiem, że nie używasz synonimów, 

bo chcesz konkretnie się wyrazić, ale po pierwsze - to jest naprawdę ultrabliziutko, po drugiego - paradoksalnie - może przez zachowywanie rytmu - ten fragment nie jest wcale aż tak na wskroś zrozumiały. Domyślam się, że liryczne "my" nie chcą widzieć słabości u innych ludzi, a sami jej okazywać w swoim zachowaniu. Ale brakuje tu dookreśleń, które jasno by na to wskazywały. 

Tutaj też nieco zakrętaśnie, ale ujdzie. 

Dwa razy jeżeli, ale aż tak po oczach nie daje. 

Chwilę musiałam się zastanowić, ale z kontekstu wynika, że tamę (ułudy) przerwie struga. 

Możliwe, że to przez to, iż każdy wers zaczynasz dużą literą. 

 

Poza tym - czyta się trochę kostropato przez te jednosylabowe rymy, mało tu oryginalnego obrazowania i nietypowych metafor, a ja takie lubię. Ale to tylko moje upodobania :)

Natomiast doceniam podjęty temat i przekaz płynący z wiersza :)

 

Pozdrawiam :)

 

D.