Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

To mój kraj - Jutro


Nata_Kruk

Rekomendowane odpowiedzi

czas w Tobie i obok Ciebie

zapętla się nieustannie 

wymyśla różne psikusy

miesza zczochraną pamięć

 

to dawne nagle na wierzchu

bieżące pochłania nicość

by później gdy niepotrzebne

samo do głowy przyszło

 

a ptakom tym konającym

spokoju szacunku trzeba

by odbyć podróż ostatnią

w najświętsze wnętrze nieba

:)

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Rafaelu Marius... dorobek starszych, powinien być dziedzictwem młodych.

Alicjo W... fajnie, że tak... refleksyjnie.. odbierasz.

Deonix... hmm.. też się zastanawiam... dlaczego... ;) Miłe słowa mi zostawiasz.

Wiesławie JK... o tak, kołowrotek, na pewno.

Waldku oraz Iwonaroma... uśmiech ślę za Wasze słowa... :)

 

Dziękuję Wam za każde zostawione słówko i... pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jacku... co tam ja i mnie podobni - szare pyłki tego padołu, za to ci wielce możni...

 

ludzie na ziemi jak sępy
potrafią rozdziobać co cenne
i pętli się czas w kołowrotku
a lepsze ciągle daremne

 

to dawne niezwykle ważne
by nicość nie zżarła dzisiaj
dekady winno się trawić
i gniazdom tkać lepszą przyszłość

 

Prawie zawsze dokładasz do danej treści zrymowane wersy i za to Ci bardzo dziękuję... :)

 

 Tectosmith...  Elephant...  Andrzej Wojnowski...    

Wam także dziękuję za ślady czytania... :)

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Starzec... cieszę się, że wg Ciebie na czasie, taki był w założeniu.
Wspomniane przez Ciebie wersy...  "przecież konającym ptakom niepotrzebne gniazda"...

są częścią oddzielnej strofki, to spory skrót myślowy... bo i żyją, i konają w gniazdach

urządzonych przez siebie. 'dom jest domem', nawet wtedy, gdy ktoś obcy go niszczy,

czy narzuca swoje. Dzięki za wizytę... :)

 

Monia... ludziom.. "refleksi się".. nie tylko w listopadzie... :) Fajnie, że nastrój przypadł. Dzięki.

 

Pozdrowienia dla obojga.

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Poezjo - Marcinie... dzięki za dobre słowo, a pisklaki, racja... czasami chcą zbyt wiele... ;)

ale w gniazdach powinny uczyć się, jak wybierać, dlatego są one tak ważne.

Naj... i Tobie.

 

Corleone11... dzięki za ślad czytania.

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Nata_Kruk zmienił(a) tytuł na To mój kraj - Jutro

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba powinno być 'ich' (?)   ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh  jusz nic nie wzrósza   a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać                                                        ;)
    • Zadowolony? Tutaj dziurę wierć - Myślę o ciele, Gdyż wszystko legło, co miało nadzieję! Komnata czeka – w dół dwa metry ćwierć. Zostało jeno objąć zimną śmierć!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...