Krusząc obce zwierciadła przestrzeni
Niczym wzburzone fale nadmorskie
Bo zdają się być na wyciągnięcie ręki
Snów dalekich światy bezdomne
Stąd ogień zdolny pochłonąć i strawić
Na rozkaz posłać w niebyt błądzące
Dusze w których nie przejrzą się gwiazdy
Gdy w lustrach oczu zapomną o sobie
Krusząc obce zwierciadła przestrzeni
Niczym wzburzone fale nadmorskie
Bo zdają się być na wyciągnięcie ręki
Snów dalekich światy bezdomne
Stąd ogień zdolny pochłonąć i strawić
Na rozkaz posłać w niebyt błądzące
Duszę w których nie przejrzą się gwiazdy
Gdy w lustrach oczu zapomną o sobie
Krusząc obce zwierciadła przestrzeni
Niczym wzburzone fale nadmorskie
Bo zdają się być na wyciągnięcie tęki
Snów dalekich światy bezdomne
Stąd ogień zdolny pochłonąć i strawić
Na rozkaz posłać w niebyt błądzące
Duszę w których nie przejrzą się gwiazdy
Gdy w lustrach oczu zapomną o sobie
Krusząc obce zwierciadła przestrzeni
Niczym wzburzone fale nadmorskie
W odbiciu nieba skrywają błękit
I snów dalekich światy bezdomne
Stąd ogień zdolny pochłonąć i strawić
Na rozkaz posłać w niebyt błądzące
Duszę w których nie przejrzą się gwiazdy
Gdy w lustrach oczu zapomną o sobie
Krusząc obce zwierciadła przestrzeni
Niczym wzburzone fale nadmorskie
W blasku słońca skrywają błękit
I snów dalekich światy bezdomne
Stąd ogień zdolny pochłonąć i strawić
Na rozkaz posłać w niebyt błądzące
Dusze których wyrzekną się gwiazdy
Gdy w lustrach oczu zapomną o sobie
@Rafael Marius - dziękuje -
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
Przez Berenika97 · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Przez Annna2 · Opublikowano
