Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Giorgio Alani Przyznaję się, że się starałem. Dwie pierwsze zwrotki pojawiły się niemal natychmiast a dalej musiałem troszkę popracować. W trakcie pisania wyszła właśnie taka konstrukcja i starałem się później jej trzymać. Nie mogę jednak obiecać, że w kolejnych wierszach będę dążył do jakiejś formy. Po prostu różnie mi to wychodzi.

Przede wszystkim starałem się przekazać własne emocje i chyba mi się udało.

Bardzo dziękuję za tak obszerny komentarz i serduszko. Pozdrawiam Cię serdecznie :-)

 

@Corleone 11 @Natuskaa @poezja.tanczy

Bardzo Wam dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dla mnie to tekst o śmieci pisany emocjami.

Trochę źle się go jednak czyta przez brak sylabiczności. Mógłbyś wiersz ciut jeszcze doszlifować, pisząc go np. ze średniówką 5/6. Tu Ci daję przykład takiego tekstu:

Mógłbyś ewentualnie napisać 5/5. To kwestia wyboru.

No i nadużywasz słowa wciąż, a przecież są: nadal, ciągle, jeszcze...

Nie czepiam się, tylko proponuję. Zrobisz, co zechcesz, bo to Twój tekst.

 

Pozdrawiam. F.K.

 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za miłe słowa. Każda osoba przejmuje się krytyką i nie da się tego przeskoczyć. Wychodzę jednak z założenia, że tekst nie musi być dla wszystkich i nie musi być idealny. Raz jeszcze dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)

Niechcący wprowadziłem Cię w błąd. Myśli mi gdzieś pouciekały. Wiersz faktycznie jest o miłości, ale nie tej damsko męskiej. O miłości do Życia? O miłości do Wszechświata? Miłości do Ziemi? Nie potrafię tego konkretnie określić. Na pewno jest o tęsknocie za jednością z tą właśnie Miłością. A zawód miłosny też maczał w tym palce.

Pozdrawiam ciepło :-)

Opublikowano

@Tectosmith

 

Dzień dobry, krótka ocena (nie mylić ze szkolną rozprawką, merytoryczną krytyką i jakąkolwiek recenzją) - melodyjny z romantyczną głębią, temat poboczny: dziękuję za wsparcie w walce z Sową (osobiście nie mogłem: miałem zablokowane konto na trzy dni i wbrew plotkom - nie uciekłem, oczywiście: na podstawie, jak zwykle, donosu), kończąc: święte krowy należy ignorować i nie zniżać się do ich poziomu walki, miłego dnia.

 

Łukasz Jasiński 

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...