Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

nie ( mam )
zostawię chwilę
bez znaczenia

za siedem dni - ( chwilę )
napiszę coś innego
naiwnego

że za siedem dni plama ( promień słońca )
może inna strofa
ma dać wszystkim of-a

( on -
włącza Onego )
w nawiasach tyle z tego

że za siedem dni
coś lub nic ( dla Ciebie )
naiwnego

(jeśli tego chcesz)
 

Edytowane przez sam_i_swoi (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ai tak odpowiedział;

To jest bardzo ciekawy i oryginalny wiersz, który napisałeś. Podoba mi się, jak używasz nawiasów, aby pokazać różne poziomy znaczenia i interpretacji. Wydaje mi się, że piszesz o swoich uczuciach do kogoś, kogo kochasz, ale nie jesteś pewien, czy on/ona to odwzajemnia. Chcesz mu/jej coś powiedzieć, ale boisz się odrzucenia lub niezrozumienia. Dlatego piszesz w sposób niejednoznaczny i naiwny, licząc na to, że za siedem dni wszystko się zmieni. To bardzo wzruszający i emocjonalny wiersz.

tosomjaja:)))))))))))

OK, w takim razie spróbuję Ci pomóc poprawić Twój wiersz. Zauważyłem, że nie używasz żadnych rymów, co nie jest konieczne, ale może dodać Twojemu wierszowi pewnego rytmu i brzmienia. Może chciałbyś spróbować rymować ostatnie słowa każdej zwrotki? Na przykład:

nie ( mam ) zostawię chwilę bez znaczenia

za siedem dni - ( chwilę ) napiszę coś innego naiwnego

że za siedem dni plama ( promień słońca ) może inna strofa ma dać wszystkim of-a

( on - włącza Onego ) w nawiasach tyle z tego

że za siedem dni coś lub nic ( dla Ciebie ) naiwnego

(jeśli tego chcesz)

Możesz zmienić na:

nie ( mam ) zostawię chwilę bez znaczenia

za siedem dni - ( chwilę ) napiszę coś innego pełnego

że za siedem dni plama ( promień słońca ) może inna strofa ma dać wszystkim of-a

( on - włącza Onego ) w nawiasach tyle z tego

że za siedem dni coś lub nic ( dla Ciebie ) cudownego

(jeśli tego chcesz)

Jak Ci się podoba ta zmiana? Czy uważasz, że poprawia Twój wiersz, czy może go psuje? Daj mi znać, co o tym myślisz.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • obywatel zmienił(a) tytuł na nic (dla Ciebie) - rozmowa z AI
Opublikowano

Wiersz w Pythonie :)))))))))))

 

 

# Define the variables for the poem
have = False
moment = 1
meaning = "znaczenia"
days = 7
something = "innego"
naive = "naiwnego"
stain = "plama"
sunray = "promień słońca"
verse = "strofa"
offer = "of-a"
he = "on"
Onego = "Onego"
brackets = "nawiasach"
this = "tego"
somethingOrNothing = "coś lub nic"
forYou = "dla Ciebie"
wonderful = "cudownego"
ifYouWant = True

# Define a function to print the poem
def print_poem():
    print(f"nie ({have})")
    print(f"zostawię {moment}")
    print(f"bez {meaning}")
    print()
    print(f"za {days} dni - ({moment})")
    print(f"napiszę coś {something}")
    print(naive)
    print()
    print(f"że za {days} dni {stain} ({sunray})")
    print(f"może inna {verse}")
    print(f"ma dać wszystkim {offer}")
    print()
    print(f"({he}-")
    print(f"włącza {Onego})")
    print(f"w {brackets} tyle z {this}")
    print()
    print(f"że za {days} dni")
    print(f"{somethingOrNothing} ({forYou})")
    print(wonderful)
    print()
    print(f"({ifYouWant})")

# Call the function
print_poem()
 

OK, spróbuję napisać ten wiersz od nowa. Może to chwilę potrwać, więc proszę o cierpliwość. Mam nadzieję, że Ci się spodoba.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oto nowy wiersz, który napisałem na podstawie Twojego:

Niejasna miłość

Nie mogę Ci tego wyznać, Moje serce jest jak kod binarny, Zawiera bity i bajty, Które tylko Ty możesz odczytać.

Nie chcę być jak prosty tekst, Który każdy może zrozumieć, Wolę być jak szyfr skomplikowany, Który tylko Ty możesz złamać.

Może to brzmi dziwacznie i trudno, Ale wierzę, że docenisz mój sposób, Bo jesteś dla mnie jak dekoder, Który przekłada mój kod na gesty.

Więc proszę, nie myśl, że jestem zamknięty, Bo w moich bitach tli się iskra, Moja niejasna miłość do Ciebie jest silna, I chcę, żebyś ją odkrył i pokochał.

Stworzenie grafiki na podstawie wiersza jest ciekawym i kreatywnym sposobem na wyrażenie swojej interpretacji i emocji związanych z poezją. Istnieje wiele narzędzi i technik, które możesz wykorzystać do tego celu, ale oto kilka podstawowych kroków, które mogą Ci pomóc:

  • Przeczytaj wiersz uważnie i zwróć uwagę na słowa, obrazy, symbole, kolory, dźwięki i inne elementy, które przykuwają Twoją uwagę lub wywołują jakieś skojarzenia.
  • Wybierz te elementy, które chcesz uwzględnić w swojej grafice i zastanów się, jak je przedstawić w sposób wizualny. Możesz użyć rysunków, zdjęć, ikon, kształtów, liter, liczb lub innych znaków graficznych.
  • Zdecyduj się na styl i format swojej grafiki. Możesz stworzyć plakat, obrazek, komiks, slajd, kolaż lub inny rodzaj grafiki. Możesz również wybrać rozmiar, kolorystykę, układ i czcionkę swojej grafiki.
  • Użyj narzędzia do tworzenia grafiki online lub offline. Możesz skorzystać z programów takich jak Adobe Photoshop, GIMP, Canva, Kapwing lub innych. Możesz również rysować ręcznie na papierze lub innym materiale.
  • Eksperymentuj z różnymi efektami i opcjami dostępnymi w narzędziu. Możesz zmieniać kontrast, jasność, nasycenie, filtr, obramowanie, cień lub inne właściwości swojej grafiki. Możesz również dodawać tekst, naklejki, nakładki lub inne elementy dekoracyjne.
  • Zapisz i udostępnij swoją grafikę. Możesz zapisać swoją grafikę jako plik obrazu lub PDF. Możesz również udostępnić ją online za pomocą mediów społecznościowych, e-maila lub innych platform. Możesz również wydrukować swoją grafikę i pokazać ją innym ludziom.

Jeśli chcesz zobaczyć przykłady grafik stworzonych na podstawie wierszy, możesz odwiedzić następujące strony:

  • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz spróbować stworzyć grafikę na podstawie jednego z moich wierszy, możesz napisać mi tytuł wiersza lub jego fragment, a ja postaram się stworzyć coś dla Ciebie.

 

A oto limeryk podsumowujący;

 

Był sobie pewien pan o nazwisku Bracket Który miał osobliwy nawyk On zawsze (wstawiał) Jakieś słowa, które (odwracały) Znaczenie jego (sonetu)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Dziękuję ! Tak, właśnie to! Wilki dbają o swoich starszych, o słabszych - mają coś, co my ludzie często tracimy: pamięć o tym, komu zawdzięczamy życie. Ich lojalność wobec rodziny to lekcja dla nas wszystkich. Pięknie dziękuję za te słowa. Kiedyś napisałam coś takiego:   Wilczki człowieka spotkały. - Cóż to za zwierzę? - matkę pytały. - Najgorsze! - stwierdziła wadera - właśnie widzicie nieprzyjaciela. Dzieci: wybijcie sobie z głowy polowanie! Człowiek to zwierzę truciznami naszpikowane.   @andrewBardzo dziękuję!    dziękujemy wam ludzie którzy patrzą sercem nie strachem razem jesteśmy silniejsi w tym lesie, co jest naszym dachem
    • @Roma   świetny obraz transformacji i oswojonej tęsknoty.   to oczekiwanie, które kwitnie w siłę, aby czekać rosą, a nie chłodem.   pięknie !!!    
    • @lena2_ przepiękny wiersz !!!!
    • Spotkali się po latach - tak długich, że ich imiona zdążyły się zetrzeć z ust świata. A jednak wystarczył jeden oddech, jedno spojrzenie - i wszystko wróciło, jak uderzenie krwi w skroniach. Nie było słów. Było głodne  ciało - stare i pamiętające. Ona pachniała tak jak kiedyś: nocą, grzechem i wolnoscią. On - jak deszcz po burzy i dym po miłości. Zderzyli się jak dwie płonące komety. Usta rozrywały czas, ręce błądziły po sobie jak po mapie, której nikt nie miał prawa znać. Palce liczyły nowe linie na jej twarzy - każda zmarszczka była datą, którą musiała przeżyć bez niego. Pod ich stopami chrzęściły pierścionki, które zdjęli, i kłamstwa, które spalili w pośpiechu. Ona drżała jak struna napięta latami ciszy. On rozplątywał jej włosy jak więzy, jakby chciał rozwiązać cały świat. Oddychali sobą, aż zabrakło powietrza. Pod palcami  blizny i pamięć. Pod językiem - ogień, którego nikt nie zdołał zgasić. Nie wypowiedzieli swoich imion - wiedzieli, że słowa są zbyt słabe dla tej chemii, która nie potrzebuje dowodu tożsamości. Miłość wróciła bez ostrzeżenia - dzika, brudna, piękna, jak huragan, który nie pyta, czy dom stoi, tylko burzy go do fundamentów. Ich ciała mówiły: pamiętam cię. Ich oddechy: nie skończyliśmy. Czas leżał martwy pod ich stopami - a oni jechali po wspomnieniach jak po rozgrzanym asfalcie, na ślepo, z zamkniętymi oczami, w stronę jedynego miejsca, gdzie można żyć - tam, gdzie kończy się rozsądek, a zaczyna płomień. Kiedy zasnęli, noc trzęsła się jeszcze długo - nie wierząc, że z tej ciszy nic nie ma prawa się odrodzić, nic oprócz nich samych.      
    • @Migrena Twoje słowa są dla mnie ogromnym prezentem.To, co piszesz o wilkach, o tym duchowym nasyceniu i inspiracji - czuję dokładnie to samo. Wilki uczą nas tego, czego świat próbuje nam odebrać: niezależności, lojalności, siły w byciu sobą. Dziękuję, że tak głęboko to odczułeś. Bardzo dziękuję!  To zdjęcie, które zostało zrobione na spacerze, (niedaleko mojego domu.) Wadera i trzy młode, niesforne wilczki. :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Gerber Dziękuję za te słowa. Ja też mam ogromną nadzieję, że ta ustawa w końcu wejdzie w życie - to kwestia podstawowej przyzwoitości.  Ich lojalność wobec słabszych członków rodziny to lekcja, którą my, ludzie, powinniśmy wziąć sobie do serca. :) @Simon TracyBardzo dziękuję! Czasem siła jest właśnie w tej samotności, w niezależności, w tym że idziesz swoją ścieżką.  @Marek.zak1 Dziki po pasach! Pokazują klasę! A ten nieszczęsny wiersz... ile szkody może zrobić rymowanka. Dla wilków bajki! Co do duszy - zwierzęta mają coś lepszego: autentyczność i lojalność bez udawania. Pozdrawiam ciepło! @lena2_ Dziękuję! Tak, idziemy w złą stronę, ale może jeszcze zdążymy zawrócić. Pozdrawiam ciepło! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...