Sztuka dla sztuczki

[jazzkółka]

Przystanęłam, posłuchałam... Pieśń się niesie

barytonem, con amore, wyśpiewana.

Orgazm z liter - zapowiada, w każdym wersie 

przenośniami i pauzami pieści, a ja

 

głos chropawy, szorstki, wolę - jak ściernisko.

Oczy ciemne od miłości - jak po burzy,

co gwałtownie, niszczy cielsko porwie, i to,

że zatopi, rymy zmiecie, rytm zaburzy...

 

Zatem...

 

Posłuchałam Pańskiej pieśni. Kunszt metafor,

niczym liany się wijących wokół Drzewa

Poezyji - doceniłam, ale... Za to,

gdy ktoś śpiewa zbyt klasycznie...

 

tylko ziewam...

 

Pan wybaczy...

 

(Już mnie nie ma...!) 

 

 

 

6.3.20

[violetta]

ja wolę ten śpiewny:)

[sam_i_swoi]

a sio! :))))) a ja wolę swoją mamę, co ma oczy jak atrament....
Pozdrawiam:)

[Rafael Marius]

@opal

Ja bym posłuchał czegoś w pół drogi i spokojnego.

[Sylwester_Lasota]

A ja lubię i tak, tak. :)

Czasem pochylam się przed wypracowanym profesjonalizmem, ale czasami zupełna amatorszczyzna potrafi mnie zaskoczyć i zamroczyć. Myślę, że zależy to też od chwili i kontekstu, bo czasami jedno i drugie potrafi mnie dosyć skutecznie zrazić. Chyba jednak dziwną mam naturę :)))

 

Pozdrawiam

 

[iwonaroma]

Świetne :)

Bo gdy forma treść przerasta

Senność wzrasta :)

 

[Gość Franek K]

Najważniejsze to nie dać sobie wmówić, że trzeba lubić to, co lubią inni albo to, co jest ogólnie przyjęte za „lubiane”. Ja np. nie lubię Stonesów, czym wzbudzam ogólne oburzenie. 

[Kwiatuszek]

@jazzkółka Fajnie się czytało, pozdrawiam!