Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Somalija

Bardzo ładnie napisane i porusza emocje, również moje, pomimo iż ja jestem Warszawiakiem z dziada pradziada i do tego jeszcze moi przodkowie pochodzą z pięciu narodów Rzeczpospolitej, w tym Słowian tylko w niewielkiej domieszce.

 

Jednak Warszawa odkąd została częścią imperium Romanowych była zanurzona we wschodniej tradycji, choć założona ongiś przez osadników niemieckich. Wiele kultur się mieszało wraz z małżeństwami, które nie brały pod uwagę narodowości, czy wyznania, ale posag panny.

Opublikowano (edytowane)

@violetta Twoja uroda nie ma sobie równych od bagnistej Finlandii po mury Siedmiogrodu... Ja niestety muszę się bardzo napracować, żeby podobać się mężczyznom... dlatego masz szczęście, że nie stałam za Tobą, bo dostałabyś uwagi na temat bistoru i krepy, których się nie nosi latem, oczywiście czarnych butów zupełnie nie odpowiednich na tę porę roku, braku biżuterii i innych mankamentów, ale pan z warzywaniaka zatopił oczy w Twoim dekolcie i wszystko jasne

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

DZIĘKUJĘ Panie Waldemarze, jeszcze czytam ten wiersz, bo świeży, przed wschodem słońca pisany... Pozdrawiam

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@violetta Musisz się nauczyć flirtować z mężczyznami, wysyłać oczy, jako wysłanników a widok ciała jako nagrodę, a nie siedzieć od rana do nocy na portalu z wierszami...

@Rafael Marius O to bardzo ciekawe drzewo genealogiczne... Ja mam maleńką domieszkę, oczywiście z tego co wiem... 

Dostanę jakieś zdjęcie, rozdajesz wszystkim koleżankom a o mnie zapominasz...

Opublikowano

@Rafael Marius aaa, powiedzmy, że się udobruchałam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

i nie obraziłam, bardzo lubię różowe róże, ogólnie lubię rośliny, nie tylko kwiaty...

 

A co do Violi, myślę że ostatnio trochę się uspokoiła i zaczęła nowy lepszy czas...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break To taki paradoks.  To co kiedyś przeszkadzało, przestało ...   Pozdrawiam serdecznie 
    • @huzarcDziękuję :) Wiesz, to przedziwne uczucie, że najpierw prosisz o coś takiego, żeby tego nie było, żeby się tylko nie stało. A po pewnym czasie, prosisz o to, żeby koniecznie, żeby szybciej przyszło, to czego nie chciałam.  I to nie było działanie farmakologiczne, tzw. "głupiego Jasia", bo to dostaje każdy przed operacją. To było dużo wcześniej. Ale z daleka, wygląda tak, jakby człowiek nie wiedział sam, czego chce.
    • w galaktyce spiralnej        wirujesz myśli dostrzegam oczy jak gwiazdy            mgławica rozwiewa włosy wiatr słoneczny nie nachalnie         pieści twoje ciało w sukience z grawitacji           strunami zatrzymuje                czarna dziura czasoprzestrzeń zakrzywia     horyzont zdarzeń        nie wiem gdzie cię szukać w ciemnej materii kosmosu    punkt dostrzegam pulsuje     czasem zakrzywia   przestrzeń           wielki bum cię odradza      nagle znowu razem zjednoczeni   ponad szybkością     w supernowym błysku losu  roztańczymy cały kosmos               poza niemożliwości  uczuć zdarzeń        a ja szepcę kwantem światła     tyś jedyna osobliwość tyś wszechświatem            moich marzeń
    • @Wochen To porządkowanie bólu słowami jest odważne. Bo czasem, gdy wszystko się miesza i rozpada, właśnie takie krótkie nazwy uczuć potrafią pomóc nam stanąć na nogi.
    • @tie-break To bardzo piękny, mądry i cicho wzruszający wiersz. Czytając go, ma się wrażenie, jakbyśmy zaglądali komuś do chwili przed rozpoczęciem życia od nowa.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...