Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Podobnie jest u mnie. W wierszu chciałam też przekazać, że nie wszystkie twarze potrafią tak "mówić", nie są tak cudownie otwarte i naturalne, może dlatego że nie są kochające i uwięzione (usztywnione) w lęku... Dziękuję Ci za podzielenie się odbiorem :)

@Waldemar_Talar_Talar @iwonaroma Dziękuję za Wam miłe słowa! :)

@lirycznytraktorzysta Dziękuję :)

 

 

Edytowane przez duszka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To prawda. Gdzieś tą dziecinną czytelność zgubili.

 

A o mnie ludzie mówią, że jestem bardzo czytelny i wszystko po mnie widać, co czuję i myślę.

 

A dlaczego po jednych widać, a po innych nie to nie wiem.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale ja z przyjemnością wpatruję sie w ten ruch - ruch twarzy, naturalną żywą mimikę, która więcej i piekniej mówi niż słowa :) Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Aleksandra Pietruszka Nie ten przyjaciel, co cię chwali, ale ten, co ci prawdę mówi. Przyjaźń to wielkie słowo, to też rodzaj miłości. Po grecku to słowo"philia" oznaczające miłość braterską i przyjacielską, opartą na lojalności i głębokim przywiązaniu.
    • @Berenika97   Nika. czytam, i moja twarz i dusza  śmieją się radością :)))))   Twoje słowa wchodzą w mój  wiersz jak światło w mgłę,  nagle wszystko, co nieuchwytne, staje się widoczne.   dziękuję Ci za tę wrażliwość i uważność, za to, że potrafisz dostrzec, iż „między” nie jest tylko przestrzenią słów, lecz miejscem, gdzie samotności mogą spotykać się w ciszy.   Twoja lektura przypomina mi, że empatia i wyobraźnia potrafią stać się mostem między duszami, a moje  pisanie nie istnieje bez tych, którzy potrafią usłyszeć jego drżenie.   jestem  wdzięczny, że Twoje serce podążyło tą samą nitką i w niej znalazło swoje odbicie.   jesień. ale ja dla Ciebie - wiosenne pozdrowienia z łąk kwiecistych przesyłam :)   dziękuję.       @Wiechu J. K.   Wiesiu.   pięknie to zestawiłeś :)   niezapomniany Marek Grechuta.   aż łza w oku....   serdeczności dla Ciebie :)        
    • @Marek.zak1Bardzo dziękuję! Ten on/On może być ... wszystkim, to tylko kwestia wyobraźni. :))) Dziękuję za podpowiedź o błędzie - juz poprawiłam. :))) Pozdrawiam.  @huzarcBardzo dziękuję! 
    • @P.Mgieł 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        No tak, bo jak zostaniesz w miejscu, to jeszcze pomylą Ciebie z drogowskazem,  dobrego dnia :)
    • @Gosława To piękny więrsz,  którego atmosfera pozostawia silne wrażenie. Widzę tu  kontrast między ruchem a stagnacją, życiem a śmiercią. Te "stare chaty majaczące" to nie tylko sceneria – to świat, który powoli gaśnie. A potem pojawia się ruch- trzask iskier, jelenie, bestia u wrót. To napięcie między spokojną wsią a czymś, co zbliża się z zewnątrz -  działa bardzo mocno. A ten "mały Buka" na końcu? Ten ostrzegający szept -  czy ostrzeżenie przybyło za późno?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...