Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Z cyklu Śpiewnik pielgrzyma

 

 

Na sto trzynaście

 

Podano do stołu

Zaczynasz jeść pospołu

 

Nie opieraj się łokciami o stół

Nie pochylaj się nad talerzem

 

Jedz powoli, po kawałeczku

Zachowuj się, nie jesteś pasterzem

 

Nakładając potrawę

Bierz pierwszy kawałek z brzegu

 

Nie nakładaj jedzenia swoim widelcem

Bo się nie znajdziesz w kolejce

 

Tych, którzy wiedzą jak zachować się trzeba

A czego nie dotyczy potrzeba

 

Nie dmuchaj na jedzenie

Nawet gdy jest gorące

 

Gdy trafisz na chrząstkę, odłóż ją tak

Aby nie dostrzegły jej oczy sąsiada widzące

 

Nie krój pieczywa nożem

Rozrywaj je na kawałki

 

Pamiętaj, który widelec do czego

Przy stole trzeba się zachować kolego

 

W sposób należyty

By nie obrazić nikogo

 

Być jak każdy z formy jednej odlany

Grać w grę na którą wpływu nie mamy

 

Jeśli jesz po swojemu, odpadasz

Nikt Cię nie szanuje i z nikim nie gadasz

 

Jeśli jesz po swojemu, odpadasz

Nikt Cię nie szanuje i z nikim nie gadasz

 

                         //Marcin z Frysztaka

Opublikowano

@poezja.tanczy

To prawda w każdym towarzystwie obowiązuje jakaś etykieta.

W różnych kulturach i środowiskach.

Inna na salonach, a inna w więzieniu, czy armii.

Gdy jej nie przestrzegasz wypadasz z towarzystwa.

Warto poszukać takiego grona, którego reguły będą nam odpowiadały.

Jest ich wiele.

Lepiej niż być samotną wyspą.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To los decyduje koło kogo nas usadza. Każdy ma przed sobą karteczkę z nazwiskiem.

Niewielu znajdzie się takich, którzy zabiorą swoją karteczkę i przesiądą się na inne miejsce. 

 

//dziękuję na lekturę i polubienie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Hm, pewnie to zależy w dużym stopniu, gdzie kto mieszka. W dużych miastach jest wiele różnorakich środowisk. Można sobie podróżować i wybrać, to które pasuje.

A gdy po kilku latach się znudzi poszukać kolejnego. Przynajmniej ma się ciekawe życie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tobie - Szczęśliwego Nowego Roku, Dziewczyno! Bądź wolna, bądź szybka i nigdy ale to nigdy się nie zmieniaj. No i - oczywiście - mam nadzieję, że to nieprzemyślana decyzja i jeszcze wrócisz kręcić nami - facetami - tak jak tylko Ty potrafisz!
    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...