Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Na progu


Elizabeta

Rekomendowane odpowiedzi

Mam wyspę w pasie ciszy
gdzie budzą mnie martwe zegarki
bo mucha siadła i spadły
bo zabiłam czas już dawno
a zwłoki powiesiłam na ścianie.

Mam schody w domu ciemności
gdzie każdy stopień zna jego kroki
bo tyle razy tamtędy przechodził
bo nigdy nie zostawiał butów za progiem
powinien był cześciej tak robić.

Widzę nad dachem o-burzo-ne chmury
ciężkie niby korale upadłej cyganki
widzę przez okno jak siedzisz na progu
diamentem wycinasz wzory w firance
a na twarzy szlachetni się woda
z ciebie wyparowana, pod niebem
jaskółki już nic nie rozumieją
otworzę drzwi i krzyknę "chodź,
deszcz" nie odwrócisz się
tam twoje widmo, a ty już nie żyjesz.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...