Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Życie

Kwiatuszek

Przez Kwiatuszek
w Fraszki i miniatury poetyckie

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Kwiatuszek

Kwiatuszek

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Życie jest jak gra
komputerowa,
której nie można
zacząć od nowa.
Dostępny jest 
mały limit żyć,
bo tylko raz na
planszy można być.

 

 

10
staszeko

staszeko

Opublikowano
Opublikowano

Gra komputerowa ma wyraźnie określony cel, a jaki sens ma życie?

 

Porównanie dość naiwne, jak na mój wyszukany gust, ale o czymś trzeba pisać, gdyż inaczej zapomną o nas, nie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kwiatuszek

Kwiatuszek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@staszeko Czasem można napisać milion książek i zostać zapomnianym. Sensem życia dla każdego może być zupełnie coś innego. Żeby móc stwierdzić czy ktoś pisze byleby tylko o nim pamiętano najpierw trzeba go znać. Ciężko wyrażać opinię o kimś kogo się nie zna. Niemniej dziękuję za serduszko i pozdrawiam serdecznie:-)

1
staszeko

staszeko

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wyrażam opinii o autorce, ponieważ jej nie znam, a nawet gdybym znał, też bym tego nie robił, bynajmniej nie w dworcowej poczekalni wśród przygodnie napotkanych osób, czym jest ten portal.

Stwierdziłem jedynie, że wiersz jej dziecięcym zachwytem nad znalezioną na piasku muszelką, podczas gdy cała głębia oceanu zostaje przemilczana.

Kwiatuszek

Kwiatuszek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@staszeko Uwielbiam dziecięcą radością zachwycać się znalezioną na piasku muszelką choć rzadko bywam nad morzem. Częściej radość sprawi mi mały grzybek wczesną jesienią w lesie albo pierwszy ptasi śpiew pod koniec zimy. Tak już mam... Dziecięca dusza schowana gdzieś w zakamarkach dorosłego ciała.

3
Tectosmith

Tectosmith

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tu muszę Cię zdziwić bo jest sporo gier, które nie mają określonego celu i trzeba go sobie samodzielnie ustalić.

Są faktycznie gry, gdzie życie jest jednorazowe i w przypadku porażki trzeba zakładać nowe konto.

Ja bym raczej powiedział, że porównanie bardzo trafne, ale rozumiem, że możesz na to patrzeć inaczej. Ta końcowa uwaga troszeczkę niezbyt przyjemna. Zdecydowanie niepotrzebna. Sugerujesz, że utwór jest nieistotny.

Dla mnie wiersz jest refleksją nad jednorazowością życia i właśnie o tym pisze. Nie widzę tam żadnego zachwytu. Dlaczego wymagasz od małego wiersza by poruszał wszystkie tematy związane z całym życiem? Tego się nie da nawet zrobić. Osobiście nie rozumiem Twojego negatywnego nastawienia.

 

Pozdrawiam serdecznie.

Edytowane przez Tectosmith (wyświetl historię edycji)
2
  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      GINEKOLOG

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Migrena  Nie znam się… chociaż, nie zawsze jest tak, jak tutaj „Przeglądowo/okresowo”
    • Migrena
      GINEKOLOG

      Przez Migrena · Opublikowano

      W poczekalni pachnie lękiem i lawendą, jakby ktoś spryskał powietrze zapachem wszystkich tajemnic, które kiedykolwiek urodziły się w ciele kobiet. Siadam na krześle, które trzeszczy jak archiwum kobiecych wnętrz, jakby jego śrubki znały alfabet ud, miednic i brzuchów, z których powstawały małe światy, wielkie dramaty i czasem tylko zwykłe „wszystko w normie, proszę pani”. Wchodzi on - ginekolog, nawigator po oceanie kobiecego świata, pół‑detektyw, pół‑astronom macicy, który nawet cień owulacji potrafi wyczytać z mapy kosmosu, jakby szukał sygnałów życia w galaktyce, gdzie kosmici zapomnieli wysłać instrukcję obsługi ciała. - Proszę się położyć, mówi, tonem nauczyciela cyrku, który zaraz pokaże sztuczkę, ale z delikatnością kota na rozgrzanej blasze. Rozchylam nogi, odsłaniając wszystko tak dokładnie, że czuję się jak eksponat w świetle reflektorów, a on wchodzi z uśmieszkiem jak ktoś, kto właśnie dostał dostęp do części świata zwykle zamkniętej na trzy zamki, z narzędziem, które wygląda jak miniaturowy teleskop do planet rodzących życie i dramat jednocześnie. Przesuwa się delikatnie, a moje ciało otwiera się jak mapa nieznanych galaktyk. Tam, gdzie światło reflektora pada najczułej, kryje się punkt G - maleńka, pulsująca perła, jakby sam wszechświat zostawił w tym zakątku tajemnicę radości, miniaturową gwiazdę gotową rozbłysnąć. Łechtaczka - subtelna świątynia przyjemności - rozkwita w mikroskopijnym rytmie życia, otwierając się jak kwiat poranka, którego zapach zna tylko kosmos i ja. Ginekolog spogląda z powagą astronoma, który odkrywa nowe planety w galaktyce wnętrza kobiety, z zachwytem notując każdy puls, każdy fałd, każdą drobną tajemnicę, jakby patrzył na arcydzieło, które powstało z najczystszej geometrii życia. - Hm…  mruczy jak stary kocur, który właśnie odkrywa nowe królestwo myszy. - To jest prawdziwa galeria natury! Każda fałdka, każdy zakamarek, każdy sekret - arcydzieło! Czuję, że moje ciało staje się mapą starożytnych labiryntów, a on jest Minotaurem‑przewodnikiem, który wie, gdzie czai się każdy strach i każda nadzieja. - A tutaj…  wskazuje narzędziem - -  kwitnie życie i… ewentualnie mała niespodzianka. Chichotam w duchu, bo w tej ceremonii nie ma miejsca na wstyd, tylko na absurd i kosmiczny zachwyt nad ludzkim wnętrzem. Na koniec odchodzi z miną człowieka, który własnie zgarnął złoty medal w konkursie „Co kryje się w środku?”, odbierając statuetkę z miniaturowym teleskopem i konfetti z hormonów. A ja zostaję tam - pół naga, pół święta - leżąca jak robot na przeglądzie technicznym, bez osłony, gotowa na diagnozę życia, z nogami otwartymi jak szuflada w warsztacie, zastanawiając się, czy życie naprawdę jest tak proste, że wystarczy jeden ginekolog, żeby zrobić mi tylko przegląd okresowy i powiedzieć z entuzjazmem: „Wszystko działa, proszę pani, proszę tylko nie zapominać o smarowaniu.”    
    • andrew
      Szczęście

      Przez andrew · Opublikowano

      @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Radosław
      Twoje piękno

      Przez Radosław · Opublikowano

      @Berenika97 Tak, nabroiłaś ;) 
    • Simon Tracy
      Brama ósmej nocy miesiąca Dass

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @Berenika97 Bardzo dziękuję. Był taki czas w moim życiu, że nigdy nie zapamiętywałem snów. Był również i taki gdzie śniłem jedynie przerażające koszmary. Lecz ostatnio coraz częściej dane mi jest wreszcie lądować w spokojnej krainie snu.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...