Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Ridziu To miałem na myśli:   Nade mną skier płomienie, wśród nieba nocnej toni. Spoczywam, wokół zieleń i rosa na mej skroni.   Biją Miesiąca snopy, światła przez liście gruszy. Bije przez żeber stropy, Serce, co mi się głuszy.   Weno mego żywota, Ty co z gwiazdy nad gajem, choć pragnę Cię to jeno.. Spójrzmy na siebie nawzajem.   Na ziemskim tym padole, dech więźnie mi w tchawicy, gdy pragnę przybrać rolę, żeglarza wśród mgławicy.
    • @FaLcorN zapamiętam :)
    • @Ridziu Ja nie liczę i nigdy tego nie robiłem. Ilość to detal. Ważne by nie było tąpnięć, które gaszą urok, jak światło.
    • @Alicja_Wysocka :):):)
    • @Łukasz Jasiński a bo nie wiem czy to "oj" to bardziej pozytywne czy negatywne :) @Jacek_Suchowicz dziękuję za jakże zgrabny komentarz :) @Migrena skoro to widzisz, to mogę Ci za to tylko podziękować... to dla mnie bardzo ważne i niezwykle miłe, gdy jestem rozumiana, dziękuję :) @beta_b dziękuję pięknie :) @Nata_Kruk dziękuję Natalko :) Asia Kołaczkowska mi najbardziej utknęła w pamięci z takiej improwizowanej zabawy pod tytułem, bodajże "Spadkobiercy". To była wyjątkowa osoba i wielka szkoda, że już jej wśród nas nie ma.  Trzymaj się ciepło :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...